CCF20090514022

CCF20090514022



148


II. Struktura nauki

w ten sposób błędne: ustalają one znaczenie danego terminu na zasadzie podobnej do aktu chrztu. Nie ma sensu pytanie, czy termin, o którym mowa, naprawdę znaczy to, co ma znaczyć, tak jak nie ma sensu pytać, czy Jan naprawdę jest Janem. Mimo to utworzenie nowego pojęcia i wybór nazwy dla niego nie jest zupełnie dowolnym kaprysem.

Błąd ignotum :r ignotum


Blqd •dnego kola


Definicje projektujące i regulujące muszą spełniać pewne kryteria poprawności. Definicje muszą na przykład być niesprzeczne. Gdyby w przed chwilą przytoczonej definicji logarytmu pominąć warunek a * 1, to zastosowanie definiens do znalezienia log,/? dla b = 1 nie daje żadnego wyniku, a dla b = 1 daje wynik niejednoznaczny. Jednym z typowych błędów definiowania jest ignotum per ignotum (nieznane przez nieznane), który polega na zastosowaniu w definiens niezrozumiałego terminu. Dla przykładu weźmy popularną w pewnych kręgach definicję matematyki: (1) „Matematyką jest to, czym zajmują się matematycy do późna w nocy”. Warunek (1) jest poprawną definicją tylko wtedy, gdy terminy „zajmować się", „późna noc” i „matematyk” są zrozumiałe. Ten ostatni może być problematyczny. Trzeba go zdefiniować, bo trudno przypuszczać, że termin „matematyk" jest zrozumiały przed ustaleniem znaczenia terminu „matematyka”. Proponując narzucającą się definicję: „Matematykiem jest ten, kto zajmuje się matematyką do późna w nocy”, popełnilibyśmy inny błąd, zwany błędnym kołem1. Żeby go uniknąć, definicja matematyka musi być niezależna od pojęcia matematyki. Ogólnie: definiens żadnego terminu nie może zawierać terminów zdefiniowanych za jego pomocą. Nie może też zawierać samego definiendum, jak na przykład (2) „Matematykiem jest ten, kogo inni matematycy uważają za matematyka”. Żeby uniknąć błędnego kola, trzeba stosować hierarchiczny układ definicji: w definiens każdej definicji mogą występować wyłącznie terminy uprzednio zdefiniowane.

Regres iv nieskończoność


Taka formuła może jednak prowadzić do regresu w nieskończoność: xt definiujemy za pomocą x2, za pomocą x}, ..., xn za pomocą ,tii + , i tak dalej. W propagowanym tutaj ujęciu erote-tycznym regres w definiowaniu można przedstawić jako pewien wariant gry w pytania i odpowiedzi, ulubiony w kręgach młodych

) Problem redukcji terminów teoretycznych a definiowanie pojęć

14V


uczonych. Zadają oni jedno po drugim pytania postaci „A co to jest \ gdzie xi jest terminem występującym w definiens podanej w odpowiedzi na poprzednie pytanie definicji terminu x /( i = 1,2, h ... Drugi gracz, jeżeli nie jest uczonym, przerywa regres, mówiąc /a którymś razem coś w tym rodzaju „Idź umyć zęby i marsz do łóżka!"2. Przyjętym w nauce sposobem zatrzymania regresu w definiowaniu jest wyróżnienie terminów (pojęć) pierwotnych, które uważa się za zrozumiałe bez definicji lub za zdefiniowane przez postulaty (za pomocą aksjomatów teorii). W praktyce często pomija się wyraźne (explicite) wyszczególnienie terminów pierwotnych, uznając domyślnie za zrozumiałe wyrazy spoza specjalistycznego żargonu. Przy takim swobodnym podejściu do definiowania błąd ignotum per ignotum ma charakter pragmatyczny, to znaczy występuje on lub nie w zależności od wiedzy adresata definicji.

Dodam jeszcze, że regres można przerwać też za pomocą definicji ostensywnej, czyli przez wskazanie (na przykład pokazanie palcem): „To jest TO!". Za pomocą ostensji można też wyrwać się z błędnego kola. Na przykład (3) „Matematykiem był Gauss” wskazuje przykładowego matematyka, co w połączeniu z warunkami (1) i (2), sformułowanymi dwa akapity wyżej, daje poprawnie zbudowaną rckurencyjną definicję matematyki3.

Formalna popniwno definicji o,

utyttano

poznawet


Formalna poprawność definicji nie gwarantuje jeszcze jej użyteczności poznawczej. Definicje służą precyzji wypowiedzi i rozumowania. Ścisłość jednak nie jest celem samym w sobie. Ważniejsza jest trafność merytoryczna pojęć. Polega ona na istotności Homologicznej, to jest na przydatności do formułowania praw. W rozdziale I, p. 2.5 rozważaliśmy rozróżnienie predykatów na rz.utowalne i nierzutowalne. Oczywiście, tylko te pierwsze są istotne nomologicznie. Szczególnym przypadkiem istotności nomologicznej jest naturalność terminów klasyfikacyjnych (por. p. 5 niniejszego rozdziału).

1

Błędne koło może składać się nie z dwóch tylko definicji, ale i z dłuższego ich ciągu. Polecam znakomity przykład z Podróży Czternastej Dzienników gwiazdowych Stanisława Lema (Warszawa 1957).

2

   Wykonuje w ten sposób posunięcie niedozwolone, bo wydaje rozkaz, zamiast udzielić odpowiedzi.

3

   Jest ona poprawna, jeżeli potraktować ją jako definicję regulującą. Natomiast jako definicja sprawozdawcza wydaje się nieadekwatna: znam wielu matematyków spełniających warunki (2) i (3) definicji, którzy wszakże do późna w nocy namiętnie grywają w brydża. Na mocy (I) należałoby brydża, i ewentualnie inne dyscypliny sportów wieczorowych, uznać za gałąź matematyki, co może być kwestią sporną.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Grobler1 148 II. Struktura nauki w ten sposób błędne: ustalają one znaczenie danego terminu na zasa
CCF20090514034 172 II. Struktura nauki wietrzą zmienia się również w sposób prawopodobny. Natomiast
CCF20090514019 142 II. Struktura nauki nic nic znaczy, dopóki jego symbolom nie zostanie nadana tak
CCF20090514020 144 II. Struktura nauki W związku z tym powyższa koncepcja teorii naukowej jest zdez
CCF20090514021 146 II. Struktura nauki i a * 1, z liczby dodatniej b nazywa się liczba c taka, że a
CCF20090514023 150 II. Struktura nauki yteczność redukcji terminów cznych za q
CCF20090514024 152 II. Struktura nauki lyzowanie    Wyraźnie to widać, jeżeli wziąć
CCF20090514025 154 II. Struktura nauki temperatura powietrza między godziną 8.00 a 12.00 wzrosła ta
CCF20090514026 156 II. Struktura nauki wagi skręceń i „zważenia” Ziemi”1. Z punktu widzenia operacj
CCF20090514027 158 II. Struktura nauki O = „rozpuszcza się”, R = „rozpuszczalny”. Wówczas powyższe
CCF20090514029 162 II. Struktura nauki dziedziny przedmiotowej. Pewne elementy dziedziny mogą wykaz
CCF20090514030 164 II. Struktura nauki szczegółowej zasadzie znalazłaby się tylko jedna partia, ewe
CCF20090514031 166 II. Struktura nauki Lewisa semantyka możliwych matów i
CCF20090514032 168 II. Struktura nauki Najpierw zajmę się innym problemem, który wyszedł na jaw prz
CCF20090514033 170 II. Struktura nauki nienia choćby zmiany odległości spadającego ciała od środka
CCF20090514035 174 II. Struktura nauki spełnione) ceteris paribus. Głosiła bowiem, że na ramię pros
CCF20090514036 176 II. Struktura nauki mapa terenu. Reprezentacja może być mniej lub bardziej dosło
CCF20090514038 180 II. Struktura nauki c/.yli każdy element M jest podmodclem, „warstwą" jakie
CCF20090514039 182 II. Struktura nauki kim, że we wszystkich historiach przedstawionych przez eleme

więcej podobnych podstron