CCF20090530023

328 VII. ł.ASKA BOŻA

328 VII. ł.ASKA BOŻA

87

821

1561

88

822

1562

89

823

I56J

90

824

1564

91

825

1565

92

826

1566

93

827

1567

Kan. II. Jeśli ktoś twierdzi, że ludzie zostają usprawiedliwieni albo samym przypisaniem im sprawiedliwości Chrystusa, albo samym odpuszczeniem grzechów z wykluczeniem laski i miłości, które Duch Święty wlewa w ich serca i które w nich pozostają, albo jeszcze, że laska naszego usprawiedliwienia jest tylko życzliwością Boga — n.b.w. [por. nr 65 nn, 75 n.|.

Kan. 12. Jeśli ktoś twierdzi, że wiara usprawiedliwiająca jest tylko ufnością w miłosierdzie Boga, który odpuszcza grzechy ze względu na Chrystusa, albo że ta ufność jest jedynym źródłem usprawiedliwienia — n.b.w. [por. nr 68|.

Kan. 13. Jeśli ktoś twierdzi, że dla dostąpienia odpuszczenia grzechów każdy człowiek, mimo własnej słabości i braku usposobienia, musi w sposób pewny i bez wahania wierzyć, że grzechy są mu odpuszczone — n.b.w. [zob. nr 68J.

Kan. 14. Jeśli ktoś twierdzi, że człowiek otrzymuje rozgrzeszenie i usprawiedliwienie dzięki swej mocnej wierze w to, iż jest rozgrzeszony i usprawiedliwiony* albo że nikt nic bywa prawdziwie usprawiedliwiony bez wiary w swoje usprawiedliwienie oraz że tylko taka wiara dokonuje rozgrzeszenia i usprawiedliwienia — n.b.w. [por. nr 68].

Kan. 15. Jeśli ktoś twierdzi, że człowiek odrodzony i usprawiedliwiony jest obowiązany nakazem wiary wierzyć, iż jest na pewno w liczbie przeznaczonych [do nieba] — n.b.w. [por. nr 71 j.

Kan. 16. Jeśli ktoś twierdzi z bezwzględną i nieomylną pewnością, a bez specjalnego objawienia, że na pewno uzyska ten wielki dar wytrwania aż do końca — n.b.w. [por. nr 71].

Kan. 17. Jeśli ktoś twierdzi, że łaskę usprawiedliwienia otrzymują ci, którzy są przeznaczeni do życia [wiecznego], a wszyscy inni powołani, choć mają wezwanie, jednak łaski nic otrzymują, ponieważ Bożą mocą są przeznaczeni do złego — n.b.w. [por. nr 71].

Kan. 18. Jeśli ktoś twierdzi, że przykazania Boże nawet 94 dla człowieka sprawiedliwego i będącego w lasce są niemo- JJJs żliwe do zachowania — n.b.w. [por. nr 70].

Kan. 19. Jeśli ktoś twierdzi, że jedynym przykazaniem 95 Ewangelii jest obowiązek wiary, a inne obowiązki są oboję- ^ tnc — ani nakazane, ani zakazane, lecz dowolne — albo że Dekalog nie dotyczy wcale chrześcijan — n.b.w. [por. nr 70].

Kan. 20, Jeśli ktoś twierdzi, że człowiek usprawiedli- 96 wiony i nawet wysoce doskonały nie ma obowiązku zacho-wania przykazań Bożych i kościelnych, lecz tylko obowiązek wiary, jak gdyby jedynie Ewangelia — bez obowiązku zachowania przykazań — była bezwarunkową obietnicą życia wiecznego — n.b.w. [por. nr 70].

Kan. 21. Jeśli ktoś twierdzi, że Jezus Chrystus został 97 dany ludziom przez Boga jako Odkupiciel, któremu mają ,'_S7t ufać, ale nie jako Prawodawca także, którego mają słuchać — n.b.w.

Kan. 22. Jeśli ktoś twierdzi, albo że usprawiedliwiony 98 może wytrwać w otrzymanej sprawiedliwości bez specjalnej pomocy Bożej, albo że z nią nic może wytrwać — n.b.w.

[por. nr 72].    .

Kan. 23. Jeśli ktoś twierdzi, że człowiek raz usprawiedli- 99

••    •••    •    ¹    KW

wiony nie może już więcej grzeszyć ani też laski utracić i że i$₇₃ dlatego ten, kto upada i grzeszy, nigdy nie był prawdziwie usprawiedliwiony, albo przeciwnie, że sprawiedliwy bez. specjalnego przywileju Bożego przez całe życic może unikać wszystkich grzechów, nawet lekkich, jak to Kościół utrzymuje o świętej Dziewicy — n.b.w.

Kan. 24. Jeśli ktoś twierdzi, że otrzymana sprawiedli- 100 wość nic zostaje zachowana i nic wzrasta wobec Boga przez dobre czyny, lecz że czyny są tylko owocem i znakiem otrzymanego usprawiedliwienia, a nic przyczyną także jego wzrostu — n.b.w. .