cw1 10

1.1. Wapń

Za podstawę oznaczania twardości wapniowej (Tw&) przyjęto metodę zawartą w PN-ISO

6058: 1999.

W metodzie miareczkowej komplcksomctrycznej stosowanym wskaźnikiem jest kalces, który reaguje tylko z oznaczanym jonem wapnia. Obecne w środowisku wodnym jony wapnia przy pH w zakresie 12 + 13 tworzą z kalccscm związek kompleksowy barwy czerwonej, Kompleks ten charakteryzuje się mniejszą trwałością niż kompleks wapnia z wersenianem disodu (EDTA). W trakcie miareczkowaniu, po związaniu wszystkich jonów wapnia przez wersenian, wskaźnik zostaje uwolniony i barwa roztworu ulega zmianie z czerwonej na niebieską.

W oznaczaniu przeszkadzają następujące czynniki:

-    jony: żelaza, glinu, manganu, miedzi, kobaltu, kadmu, ołowiu i niklu,

-    obecność ortofosforanów oraz zasadowość większa niż 6.0 mval/dm\

Wykonanie oznaczenia.

Do kolby stożkowej o pojemności 200 - 250 cm^J odmierzyć pipetą 50 cm³ badanej wody tub mniejszą jej objętość rozcieńczoną wodą destylowaną do 50 cm’ tak, aby próbka zawierała 5,0 do 10,0 mg Ca. Do próbki dodać w następującej kolejności: 3 cm³ 24% KOH (roztwór alkalizujący) oraz 0,2 g kalcesu. Po dodaniu powyższych odczynników próbkę wymieszać i miareczkować roztworem EDTA do zmiany zabarwienia z czerwonej na niebieską.

W przypadku występowania czynników przeszkadzających, należy je usunąć stosując tą samą metodykę omówioną przy oznaczaniu twardości ogólnej.

Stężenie wapnia (w mgCa/dm³), obliczyć z równania:

• _v_ a-0,4008'1000

A---y-

gdzie:

a -    objętość 0,01 M roztworu EDTA użytego do miareczkowania próbki badanej, cm¹

V - objętość próbki badanej, cm³

0,4008 - współczynnik przeliczeniowy określający ilość wapnia, odpowiadający 1 cm' 0.01M roztworu EDTA, mg.

Twardość wapniową (w mg CaCOj/dm³), obliczyć z równania:

X,“X-2.5

gdzie:

X - zawartość wapnia w badanej próbce. mgCa/dm¹ 2.5 - współczynnik przeliczeniowy Ca na