DSCF2198

76 Mechanizacja Produkcji Zwierzęcej

zielonek, powszechnie praktykowane, jest procesem długotrwałym i ryzykownym, gdyż w razie niesprzyjających warunków atmosferycznych straty wartości pokarmowej mogą dochodzić nawet do 80%. Przy kiszeniu zielonekistraty składników pokarmowych są na ogół mniejsze niż przy suszeniu naturalnym i wahają się w granicach od 2 do 50%, w zależności od stosowanej^ metody, staranności wykonania poszczególnych operacji, rodzaju konserwos|S5go materiału. Najmniejsze straty (suchej masy, białka, jednostek pokarmowych i karotenu) ponoszone są przy suszeniu sztucznym w specjalnych suszarniach. Suszenie odbywa się w strumieniu gorącego powietrza, dzięki czemu przebiega ono bardzo szybko.

Przy zbiorze zielonki przeznaczonej na kiszonkę lub susz mogą być stosowane dwa sposoby mechanizacji prac: rozdzielny i potokowy. Przy rozdzielnym zbiorze (rys. 4.1) rośliny kosi się kosiarką, zgrabia w wały, załadowuje na środki transportowe i przewozi do miejsca zakiszania lub suszenia. Tam rozdrabnia się zielonkę przy użyciu sieczkami i poddaje jednemu z omawianych procesó^

4.2. Technologia zbioru zielonki sposobem potokowym

Rys. 4.3. Technologia zbioru zielonki na sianokiszonkę

Przy potokowym zbiorze (rys. 4.2) rośliny w jednej operacji są koszone, rozdrabniane i ładowane na przyczepy objętościowe. Po przewiezieniu, zielonkę wyładowuje się wprost do silosu łub na plac obok suszami.

Wyjątek stanowi produkcja sianokiszonki (rys. 4.3). Proces technologiczny produkcji tej paszy zakłada podsuszenie zielonki do 40-50% suchej masy. Dlatego początkowe operacje, jak i stosowane maszyny są takie same jak przy zbiorze siana. Następnie tak przygotowany materiał można zbierać sieczkarnią połową lub prasą zbierającą do bel wielkogabarytowych (prostopadłościennych lub cylindrycznych); W pierwszym przypadku pasza zakiszana jest w silosach wieżowych, w drugim - w pryzmach (po odpowiednim zabezpieczeniu folią polietylenową). ■

4.1. Budowa i regulacje silosokombajnów i sieczkarń polowych

\Sieczkamia_polowa (rys. 4.4) umożliwia jednoczesne koszenie, rozdrabnianie i podawanie rozdrobnionej zielonki - za pomocą specjalnego kanału wyrzutowego - na przyczepę. Koszony materiał nagarniany jest naganuaczem (2) na nożycowy zespół tnący (1). Ścięta zielonka przesuwana jest z całej szerokości koszenia ku środkowi, przez podajnik ślimakowy (7). Zebrany w środkowej