DSC07034

miejscowości onj&E opracowaniem h i aia< ii jm im?M

Ocena -Jtsleń 2008 r.

Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Prószków -obowiązuje studium z dnia 30.11.2004 r.

NIPZP - uchwalono miejscowy plan dla miejscowości 24.09.2001 r.

Układ przestrzenny - wieś o charakterze podmiejskim, wlelodroinlca. Nadal obserwuje się szybki rozwój zabudowy mieszkaniowej.

Zabudowa - nowa zabudowa ma charakter typowy dla osiedli podmiejskich.

Zieleń, woda - we wsi kreuje się winorośl jako symbol miejscowości. Wprowadzono fragmenty plantacji.

Projekty - jesienią 2008 r. nie były zrealizowane.

3.44. ZĘBOWICE, GMINA ZĘBOWICE (2004)

Opracowanie 2004 r.

Wieś położona jest w południowej części gminy Olesno. Pierwsze wzmianki o miejscowości odnotowano w 1310 r. (nazwa pierwotna - Sambowitz). Jest ona lokowana na prawie niemieckim w XIII w. jako osada rolnicza. Jej ludność w późniejszych czasach zajmowała się także rzemiosłem, a od XVI w. - gospodarką rybną. Miejscowe złoża rudy darniowej były powodem rozpoczęcia w XVIII w. intensywnego rozwoju przemysłu hutniczego. Od 1447 r. Zębowice stały się parafią¹³³.

Zębowice obecnie składają się z dwóch części, z których ta przy ul. Opolskiej jest zachowaną dawną ulicówką. Około XVI w. po północno-zachodniej stronie tej ulicy wybudowano stawy (w dolinie rzeki Ubawy).

Powstanie drugiej część wsi, czyli osiedla rolno-robotniczego, związane było z rozwojem przemysłu. Jest ono usytuowane w zachodniej części wsi, w rejonie ulic Krótkiej i Zamkniętej.

W tym czasie powstały również kolejne elementy układu przestrzennego, czyli zespół pałacowo--folwarczny wraz z parkiem oraz zespół zabudowy usługowo-mieszkalnej usytuowany przy dzisiejszej ulicy Oleskiej. Ta część wsi ma charakter typowo miejski, ze zwartymi lub półzwartymi pierzejami ulic.

W czasie opracowania stwierdzono, że zdecydowana większość domów jednorodzinnych w Zębowicach to domy dwukondygnacyjne o dachach dwuspadowych ustawionych względem drogi kalenicowo. Charakterystycznym elementem były również lukamy, których zadaszenie połączono z kalenicą całego dachu. We wsi budynki mieszkalne można było podzielić na dwie kategorie: ..‘jednokondygnacyjne tynkowane oraz dwukondygnacyjne z nieotynkowanym murem z cegły. Te drugie przypominały styl budownictwa charakterystyczny dla budynków przemysłowych końca XIX i początków XX w. Zębowice należą do tych wsi, które mogą stanowić wizytówkę regionu, głównie dzięki działalności jej mieszkańców. Było to widoczne pizede wszystkim w dbałości o każdy detal w zabudowaniach mieszkalnych i gospodarczych. Większość budynków w Zębowicach były to obiekty odnowione i utrzymane w doskonałym stanie. Powstała tu również nowa zabudowa, niekoniecznie w regionalnym charakterze, jednakże nie rażąca zbytnio swoją odmiennością.

W miejscowości spotykano różne typy ogrodzeń, począwszy od tradycyjnych drewnianych, skończywszy na metalowych siatkach i ozdobnych metalowych parkanach. Niewiele tu było ogrodzeń betonowych. Plac zabaw na rogu ulic Murka i Josepha Eichendorffa był chlubą mieszkańców, gdyż został wykonany z ich inicjatywy i ich rękami.

Przez Zębowice płynie niewielka rzeczka Libawa. Jej koryto nie było wzmocnione, porastająca brzegi rzeczki roślinność tworzyła malowniczy akcent we wsi. Prawdziwą wizytówką wsi był staw z bogatą przybrzeżną roślinnością. Był on w rękach prywatnych, przez co nie mógł być w pełni wykorzystany jako miejsce rekreacji mieszkańców.

Projekt dotyczył zagospodarowania skweru - z pomnikiem i trafostacją.

Opracowanie zostało przekazane w listopadzie 2005 r.

wwłv.interka.pl/~zebowice/index.php?option=com_content&task=vicn'&id=5&Hemid=2

167