Elementy pielęgniarstwa operacyjnego w neurochirurgii (1)

ści kaszlu. Wdech powinien odbywać się przez nos, a wydech przez usta. W ćwiczeniach oddechowych istotna jest pozycja wyjściowa, w jakiej prowadzone są ćwiczenia. Pozycja stojąca, siedząca i półsiedząca ułatwiają pracę przepony. Ćwiczenia oddechowe powinny być prowadzone kilkakrotnie w ciągu dnia, a w przypadkach paraplegii nawet co godzinę. Najczęściej ćwiczenia oddechowe wykonywane są w pozycji leżącej lub półsiedzącej w dobrze przewietrzonym pomieszczeniu i trwają 3-5 minut.

13.4. Ćwiczenia mobilizujące krążenie obwodowe

Przymusowa pozioma pozycja ciała, spadki ciśnienia tętniczego, osłabiona obwodowa „pompa mięśniowa” sprzyjają powstawaniu zakrzepów i zatorów

c

żyinych oraz obrzęków obwodowych. W pielęgnacji tych chorych zaleca się kilkuminutowe ćwiczenia wykonywaneokilka razy w ciągu doby. Przykładowe ćwiczenia to: krążenia nadgarstków i stóp, zaciskanie dłoni w pięść, naprzemienne zgięcia grzbietowe i podeszwowe stóp, naprzemienne zgięcia i wyprosty kończyn w stawach łokciowych i kolanowych, ruchy okrężne w stawach barkowych i biodrowych.

r

13.5. Ćwiczenia czynności samoobsługi

Pielęgniarka wspiera chorego psychicznie, motywuje go, zachęca do różnych ćwiczeń i czynności. W zakres czynności samoobsługi wchodzą: zapewnienie higieny, spożywanie posiłków, spełnienie zewnętrznych warunków utrzymania prawidłowych parametrów płucno-sercowyc.h, udział w usprawnianiu mięśni z w i eraczy, pr ofi 1 akty ka po w i kłań.

Istotny wpływ na redakcją tego rozdziału miały cenne uwagi rani dr hab. Kazimiery Adamczyk, zawarte w książce pt. 1'hicyninrstwn neu rołogiczne, części poświęconej usprawnianiu motaryenn-mii i<,it/m/,i neurologicznego [1].

ELEMENTY PIELĘGNIARSTWA OPERACYJNEGO W NEUROCHIRURGII

Omawiając zagadnienia z pielęgniarstwa neurochirurgicznego, należy zwróć u' uwagę na elementy pracy pielęgniarki na bloku operacyjnym.

Operacje neurochirurgiczne i neurochirurgiczne obejście operacyjne maju również swoją specyfikę i istnieje szereg elementów odróżniających je ml I la sycznej chirurgii.

Tradycyjnie do każdego zabiegu operacyjnego asystuje pielęjniMii > i ■ > cyjna instrumentująca oraz pielęgniarka pomagająca (okirshmi i •_ i e • „brudna” lub lepiej „lotna”), która wspomaga zespól opu,i< yjm, w. wv« II . i. specjalistycznych czynnościach na sali operacyjnej (unieliami.mn spi < n ₌ dit starczanie narzędzi itp.). Dwie przeszkolone instrumcnlanus/ki na .ali -ip. mu si nej to niezbędne minimum, poniżej którego praca w czasie operacji g .1 nu ml niona, właściwie niemożliwa, a na pewno bardziej ryzykowna.

Istotnymi zadaniami dla pielęgniarki operacyjnej wpływającymi na spi.o , efektywne przeprowadzenie zabiegu operacyjnego są:

•    zapewnienie właściwego oświetlenia pola operacyjnego,

•    zapewnienie sprawnego działania urządzenia ssącej',o.

•    zapewnienie właściwego działania urządzenia koagiilującego nne/ynia.

•    odpowiednie ułożenie pacjenta do zabiegu na stole opniu wio, m t ,-;il• w" czeniem poszczególnych okolic ciała.

Zapewnienie właściwego oświetlenia pola opcisu \ jm gn li.u i i i

czynnikiem poprawiającym jakość pracy neurochirurga ji .1 doskonali. o .wiwk nie pola operacyjnego. Zwykłe lampy operacyjne znane / sal opną. v|nw I-. In rurgicznych są mało przydatne. Wiele zabiegów operacyjnych odbywa u; w nietypowych ułożeniach chorego (siedząca, leżąca na boku), a pole opeiu» ygu jest położone głęboko w jamie czaszki czy kręgosłupie. Niejednokrotnie sit mim n światła musi padać prawie poziomo, co jest niewykonalne przy użyciu konwcit cjonalnych lamp sufitowych. Dlatego też podczas operacji pielęgniarka /.olinwią zanajest do ciągłego monitorowania źródła oświetlenia, a w razie potrzeby do korygowania jego ustawienia i natężenia. Niespodziewanie dobrym rozwią/.i