ETŚT

A

50

—    sumator systemu obsługiwania: łączy strumienie X_DO i X_K w strumień X₀ oraz wydziela X_ZE.

Ponadto poza systemem są człony:

—    człon generujący strumień pojazdów odnowionych (nowych lub po naprawie głównej),

A_ze — człon regulujący strumień pondów opuszczających system eksploatacji. Model ten można opisać następującym układem równań różnicowych:

X_DO(to 4 kz) = cc[t_Q 4(k- l)r]y[to + (k- 1 yt\X_v[t₀ 4 (k - 1)t]

X_DV{k₀ 4 kz) ={l - y[t₀ 4 (k - l)r]a[t₀ 4■ (k - l)rj^i/[^fo + (k- l)r]

X₀(t₀ 4 kz) = X_DO(t₀ 4 kr)-4 X_K{t₀ 4 kr) - X_ZE{t₀ 4 kr)    (12)

+ kz) = nm{X₀\t₀ 4 (k - l)r],^5o[t₀ 4 (k - l)r]}

X_K(t₀ 4- kz) = max{0, < k₀[t_o 4- (k - ł)r] - n_S0[t_o 4 (k - 1)t] > }

A_a(f₀ 4- kz) =    4- /ct) 4- ż_D£(f₀ + kr) 4- X_z0(t_Q 4 kz)

Charakterystyki wyjściowe modelu są wielkościami zdeterminowanymi przez relacje występujące pomiędzy poszczególnymi strumieniami. I tak, wydajność systemu użytkowania pojazdów na każdym etapie k można wyznaczyć z zależności:

(13)

y\(t) = arito 4- kz) = a(t_Q 4- kz)X_v(t₀ 4 kz\ a chwilowa wartość współczynnika gotowości taboru dana jest zależnością:

y₂(t) = Ł(r₀ -f kz)

X_v(t₀ 4 kz)

Xv(t₀ 4 kz) 4 X₀(t₀ 4 kz)'

(14)

Ponadto, w modelu tym można wyznaczyć takie charakterystyki wyjściowe jak:

— wartości współczynnika wykorzystania potencjału obsługowo-naprawczego systemu obsługi:

05)

(16)

n_Q(t₀ 4 kz) = mm<— —    ; 1>,

(Psoi*o 4 kz)    j

wartości współczynnika przestoju pojazdów w oczekiwaniu na obsługę:

X_K(t_Q 4 kz)

X_v{t_Q 4 kz) 4 X_o(t₀ 4 kz)

Numeryczna metoda rozwiązania układu równań różnicowych polega na kolejnym wyznaczaniu poszczególnych wartości strumieni poprzez zadanie warunków początkowych i śledzeniu procesu na poszczególnych etapach k podobnie jak w przypadku