Foto2273

i realizacji zadań policji w przypadkach zagrożenia życia i zdrowia ludzi lub ich mienia albo bezpieczeństwa i porządku publicznego z dnia 28 lutego 2007 r., dowodzącym działaniami staje się wskazany policjant. Jednakże zgodnie z definicją dowodzenia zawartą w wyżej wymienionym zarządzeniu działalność dowódcy realizowana jest tylko w ramach działań policyjnych. W efekcie dowodzący policjant nie jest organem mogącym wydawać decyzje administracyjne umożliwiające działanie w interesie obywateli. Nie może np. samodzielnie wydać decyzji o ewakuacji osób postronnych ani zażądać wydania takiej decyzji od kierującego działaniami ratowniczymi. Ponieważ przy szeregu działań (zwalczanie terroryzmu, zorganizowane akqe poszukiwawcze osób zaginionych - np. dzied) to policja jest formacją wiodącą, te niedobory rozwiązań prawnych rzutują na wszystkie służby reagujące przy takich zdarzeniach.

Postanowienia uzk akcentujące rolę starosty (wojewody) jako organu uprawnionego do koordynaqi działań zainteresowanych służb w sytuacjach kryzysowych, a więc również współdziałania poliq'i z innymi formacjami, mogą stanowić podstawę do wspólnej realizaqi działań przez różne podmioty poprzez:

-    dokonanie wspólnej analizy zagrożeń i oceny ryzyka ich wystąpienia na obszarze odpowiedzialności,

-    opracowanie zintegrowanego planu zarządzania kryzysowego, uwzględniającego zadania i zasoby policyjne oraz zasady współdziałania policji z innymi podmiotami,

-    wypracowanie wspólnych procedur i zespołów sztabowych wraz z ich przetestowaniem w formie ćwiczeń.

Wdrożenie takiej formuły, zawartej w filozofii uzk, pozwoli na pełne włączenie potencjału policyjnego do działań na rzecz bezpieczeństwa nie tylko w aspekcie ustawy o Policji, ułatwi również komendantom policji wykonywanie ich zadań ustawowych we współdziałaniu z innymi służbami. Należy jednak zwrócić uwagę, że w niektórych przypadkach to nie starosta czy wojewoda będzie organem, który może nakazać policji podjęcie działań zgodnie z jej właściwością.

„W razie zagrożenia bezpieczeństwa publicznego lub zakłócenia porządku publicznego, zwłaszcza poprzez sprowadzenie:

1)    niebezpieczeństwa powszechnego dla życia, zdrowia łub wolności obywateli,

2)    bezpośredniego zagrożenia dla mienia w znacznych rozmiarach,

3)    bezpośredniego zagrożenia obiektów lub urządzeń, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4,

4)    zagrożenia przestępstwem o charakterze terrorystycznym bądź jego dokonania w stosunku do obiektów mających szczególne znaczenie dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, bądź mogącym skutkować niebezpieczeństwem dla życia ludzkiego.

Prezes RM, na wniosek ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w celu

zapewnienia bezpieczeństwa publicznego lub przywrócenia porządku publicznego może zarządzić użycie uzbrojonych oddziałów lub pododdziałów Policji”⁵⁰.

Tinuc. aru 17 om. I

Jak widać, rolę wojewody w takim przypadku pominięto. Pominięto również jego rolę przy ewentualnym wzmacnianiu sil policji pododdziałami bądź oddziałami Sil Zbrojnych. Jak już wspomniano, jeżeli użycie uzbrojonych oddziałów i pododdziałów policji okaże się niewystarczające, do pomocy im mogą być użyte oddziały i pododdziały Sił Zbrojnych RP na podstawie postanowienia Prezydenta RP wydanego na wniosek Prezesa RM⁵¹. Należy tu jednak zaznaczyć, że to celowe ograniczenie kompetencji wojewody zastosowano z uwagi na fakt, ze decyzje o użyciu oddziałów policji i Sil Zbrojnych uzbrojonych w broń palną z ostrą amunicją mogą być podjęte jedynie w warunkach szczególnie dużego zagrożenia, a ich konsekwencją jest wysokie ryzyko skutków użycia takich środków dla życia i zdrowia ludzi.

W zarządzaniu kryzysowym można natomiast wykorzystać inne postanowienia. I tak wójt (burmistrz, prezydent miasta) lub starosta może żądać od właściwego komendanta policji przywrócenia stanu zgodnego z porządkiem prawnym lub podjęcia działań zapobiegających naruszeniu prawa, a także zmierzających do usunięcia zagrożenia bezpieczeństwa i porządku publicznego*². Innym przydatnym rozwiązaniem jest fakt sprawowania przez starostę zwierzchnictwa w stosunku do powiatowych służb, inspekcji i straży. W ramach tego zwierzchnictwa starosta uzgadnia wspólne działanie tych jednostek na obszarze powiatu, a w sytuacjach szczególnych kieruje ich wspólnymi działaniami". Wprawdzie, jak juz wyjaśniono na wstępie, kierowanie wspólnymi działaniami w żadnym przypadku nic oznacza prawa do wydawania poleceń policjantowi wykonującemu czynności, to poprzez wspólne planowanie i koordynację działań poszczególnych służb możliwe jest zapewnienie ich współdziałania w tych przypadkach, gdy możliwości jednej służby są niewystarczające.

Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Ustawa określa zadania zarówno w fazie zapobiegam.i, przygotowania, jak i reagowania". Nie przewiduje się przy tym wydzielania terenu i ustanawiania na nim organu kierującego bądź dowodzącego działaniami. W przypadku podejrzenia bądź rozpoznania choroby zakaźnej powiatowy inspektor sanitarny może w drodze decyzji:

1)    nakazać osobie podejrzanej o zakażenie lub chorobę zakaźną powstrzymanie się

od wykonywania prac lub przebywania w miejscach publicznych;

2)    zakazać korzystania z wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi i na potrzeby

gospodarcze pochodzącej z ujęć, co do których istnieje podejrzenie skażenia;

3)    nakazać przeprowadzenie zabiegów sanitarnych;

¹ Tumie, Jrt. 18 im. i.

¹² Tumie, arl-11 uit. ,1.

Arl; 15 mi. I pkt J i 4 u«tawy z dnu 5 czerwiu 1998 r. u umorzydzic powiatowym. ⁵⁴ Rozda. 8 uitawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń.

i i