hasła2

afrlkaans 98 ■IrogtoTC^

»fHk»»n« (afirikansl holenderskie-, rzeczownik nieodmienny. Językoznawczy Język używany w Republice Południowej Afryki, zwłaszcza przez białych jej mieszkańców, potomków Butów, przybyłych (jako kolonizator^) z terenów dzisiejszej Holandii; stanowi odmianę języka holenderskiego; obok angielskiego oficjalny język Republiki Południowej Afryki".

Por. Język.

»fro z angielskiego albo francuskiego afro; rzeczownik r. n.; nieodmienny,

1.    jrodzaj fryzury z włosami krzaczasto nastroszonymi i bardzo mocno skręconymi w drobne loki": Za ułożenie fryzury afro obowiązuje u fryzjera dodatkowa opłata.

2.    przestępczy „włosy brudne, skołtunione, w nieładzie": Do celi wrzucono nowego więźnia z afro na głowie.

tfrotzjttyckl pochodny od afrykański i azjatycki; przymiotnik-, afroazjaty-cka, afroazjatyckle, afroazjatyccy; nie stopniąje się:

„taki, który dotyczy Afryki i Azji, obejmuje Afrykę i Azję; położony w Afryce i Azji": Afroazjatyckle Imperium arabskie w Vin wieku rozpoczęło od Hiszpanii rozbiór Europy. Afroazjatycka se-mlto-cbamlcka rodzina językowa obejmuje języki, którymi mówi dziś ponad 120 milionów ludzi.

afrodyta z greckiego Aphrodite -imienia bogini m&ości i piękności; rzeczownik r. ż.; D. afrodyty, C. Ms. afrodycie. Ł ma M. B. afrodyty, D. afrodyt; zoologiczny „robak z gromady wlelo-szczetów o ciele pokrytym długimi tęczowymi włoskami: Aphrodite": Niektóre gatunki afrodyt osiągają znaczne rozmiary. Afrodyty żyją na dnie morskim. Połączenia wyrazowe i frazeologia: a Afrodyta tęczowa 'najbardziej znany gatunek afrodyty, długości około 15 cm; żyje na dnie północnego Atlantyku 1 Morza Północnego'.

Por. robak.

afrodyzjak z greckiego aplirodlsia kós przez łaciński aplirodlslacum; rze

czownlk r. rn.; D. afrodyzjaku IIafrody zjaka, N. afrodyzjakiem, L mn. M. fi afrodyzjaki, D. afrodyzjaków,

„napój miłosny, środek, który pobudza albo wzmaga popęd płciowy": Wyczer pany hulaszczym żydem, mimo młodego Jeszcze wieku, musiał stosować różne afrodyzjaki. Nie mógł jej zdobyć, postanowił więc dosypać Jej ukrad kłem do wina silnego afrodyzjaku.

Por. specyfik, napój.

afrodyzje z greckiego aphrodiria; rzeczownik bez l. poj., I. mn. D. afrody zjl II afrodyzjów,

historyczny „w starożytnej Grecji: święto na cześć Afrodyty": Grecy obchodzili afrodyzje w atmosferze powszechnego wesela. Afrodyzje odbywały się wiosną 1 były niejednokrotnie połączone z obrzędami 1 praktykami o charakterze erotycznym.

Por. święto.

afrant z francuskiego affront; rzeczownik r. m.\ D. afrontu. C. Ms. afron-cie, L mn. M. B. afronty, D. afrontów. „obraźllwe. lekceważące zachowanie się wobec kogoś; postępek, który ma na celu uchybienie, ubliżenie komuś": Doznał w życiu wielu afrontów. Spotkał mnie przykry afront ze strony najlepszego przyjaciela. Połączę nia wyrazowe i frazeologia: • Afront towarzyski. • Robić komuś afronty. • Poczytać coś za afront. • Afront kogoś spotkał. ♦ Sclerpieć, znieść a-front 'nie zareagować na afront'. Wyrazy i połączenia bliskoznaczne: zniewaga. obraza, znieważenie, obelga, ubliżenie, policzek, despekt, dysho-nor, uchybienie.

Wyrazy pochodne: zob. afront ować. Por. zachowanie.

afrontować pochodny od afront; cza sownik; niedokonany; afrontuję. afron-tujesz, afrontuj. afrontowal, afronto-wallśmy (afrontowiJlśmyl. afronlowali-byśmy [afrontowallbyśmyl. afrontowa ny, rzeczororufc: afront owanle; rfruiTiy „obraźllwie, lekceważąco za cliowywać się wobec kogoś, czynić