gleby033

Gabrą    ISI

Są to skały zasadowe o barwie czarnej lub zielonoszarej. Zbudowane są głównie z plagioklazu zasadowego oraz augitu. Zawierają około 22°/o CaO+MgO, około 3°/o tlenków jednowartościowych oraz około 0,45°/o P₂0₅. Na gabrach powstają dość głębokie gleby gliniaste o niewielkiej zawartości żwiru i drobnych odłamków. Gleby te są dobrze zaopatrzone w wapń, magnez i fosfor. Zawartość potasu jest jednak często niewystarczająca.

Do skał żyłowych kwaśnych zalicza się pegmatyt wyróżniający się dużymi kryształami skalenia, niekiedy kilkunastocentymetrowej długom ści. Do skał tej samej grupy należą również porfiry granitowe, stanowiące formy przejściowe pomiędzy granitem a skałami wylewnymi. Skały żyłowe nie mają większego znaczenia glebotwórczego. ' 1.4,1.3. SKAŁY WYLEWNE

Ryolity i dacyty

Ryolity są skałami kwaśnymi o strukturze afanitowej lub porfirowej (Struktura afanitowa jest strukturą niewidocznie krystaliczną. Przy strukturze porfirowej występują tzw. prakryształy zlepione masą tzw ,ciasta skalnego złożonego z bardzo drobnych kryształów). Występują one często w postaci szkliw (obsydian, smołowce). Ryolity starszego wieku geologicznego znane są pod nazwą porfirów kwarcowych. Pospolitymi skałami kwaśnymi są dacyty. Dacyty starszych formacji geologicznych nazywają się porfirytami kwarcowymi. Wymienione skały charakteryzują się zawartością metali jednowartościowych, które przeważają nad dwuwartościowymi. Na skałach tych tworzą się najczęściej płytkie gleby piaszczyste wykazujące niedobór wapnia, magnezu i fosforu.