I'' \ iui\
światowej i klęski purtstw centralny vh t.idzimmcgd?>e
nowe i ciężkie komplikacje wojenno W obliczu (tt* 0 vvłłUłJ
skOł\ |.W t sMISZOgO pokolcH)#, MU plZCdłCm \\\ i li>\ i, I - ■, I
v\v'|m\ . dyskretnie Umilkli, mc chcąc pacstistyawymt /gmim, p,,c. szkiwUuć eolu/justYczuęj ititHttlcr/c walk o utrwalenie jjiiinu PoKk) 1*,k \ li>t\v /ik* stanów iskó „Młstk" u czasie wojny Aumi p t W t>xhantt i Ro\|,j, jeżeli ' lun!; i,»NioMtnck do austriackie) cenzury wojenne i, mii> Mak) być trudne, jtdnąk/c byłt> aprobowane przez wewnętrzną cenzurę laskich cz\tclmków |'acytuim ogółu inteligencji polsku, w tatach wojny, .*w kisze/,t po Benjaminów ic i Szczy piornic. by I me tyle »mh--łem absolutnej niechęci do wojny , ile forowi niechęci do p.mMw zaborczych, konsumujących dl# swoich. • nic dl# polskich celów nadep-s/c polskie żywoty / dniem I listopad# 1918 roku ..Maski" popadły w zakłopotanie mc mogły wszak w dalszym ciągu gnębić wojny, skoro wielka wojna się skończyła, a świeJro zaczęta mała wojenka polsko-ukraińska była narodową koniecznością. /# wiele smaku miały ..Maski", K'hy raptem zmienić front i drukować artykuły zagrzewające do boju. Zachowały się więc neutralnie, ogłaszając tylko rzeczy nie związane z wypadkami aktualnymi, rzeczy coraz hardziej błahe, i z wolna przestały wy chodzie.
W tym czasie, o ile mi wiadomo, ty lko wśród najmłodszych poetów polskich, me obarczonych romantyczną tradyc ją, wedle której przelew krw i dzieli się na dw ie kategorie o św iętc i nicsw ięte sprawy — hi i owdzie odezwał się stłumiony głos protestu Bardzo cz, sto odruchy te szły w parze i gorącym zyczemcm odmiany porządku społecznego Pierwszym znanym mi utworem tego typu jest wspaniały poemat Słonimskiego Czarna wiosna. Jest to odważny dokument zbuntowanego sumienia, w którym miłość i nienaw iść wybuchają równie mocno i znajdują ujście w harmonijnej poctyczności Ze w zględu na dominujący ton "ewolucyjny trudno ten piękny utwór — mimo obecnych w mm akcentów antywojennych — uważać za pacyfistyczny. Pierwszą zdecydowanie pacyfistyczną publikacją Słonimskiego jest dopiero wiersz Audiencja, ogłoszony w zbiorze Godzina poezji w roku ł923.