gleby301

W Karpatach Wschodnich kompleks ten zajmuje tereny położone na wysokości 500—600 {650) m n.p.m. W Karpatach Zachodnich i w Sudetach — na wysokości 550—700 m n.p.m.

Gleby kompleksu 12 są znacznie słabsze niż w kompleksach poprzednich; charakteryzują się dużą kamienistością i płytkością. Są to więc płytkie gleby brunatne i rankery brunatne, gleby brunatne wyługowane i bielicowane. Mogą się tu pojawiać gleby bielicowe i bielice (pod borami świerkowymi).

Wybór roślin uprawnych na'gleby tego kompleksu jest dość skromny. Wśród zbóż tylko owies .daje dość pewne plony. Poza tym uprawia się tu głównie ziemniaki, mieszanki owsa lub traw z motylkowatymi, trawę i koniczynę.

3.2.13. KOMPLEKS 13 — OWSIANO-PASTEWNY GÓRSKI

Kompleks owsiano-pastewny górski reprezentuje najwyżej położone gleby uprawne, graniczące już ze strefą lasów bukowo-jodłowych {na wysokości około 900 m n.p.m.). Zasięg pionowy występowania tego kompleksu waha się między wysokością 650 (700) a 900 m n.p.m. Czynnikiem absolutnie ograniczającym rozwój roślin jest tu klimat. Średnia temperatura na tej wysokości waha się w granicach 4,6—5,2°C, roczna ilość opadów dochodzi do 1300 mm, a pokrywa śnieżna zalega w tej strefie do 170 dni. Okres wegetacyjny jest więc krótki (190 dni) i nie pozwala na dojrzewanie zbóż ozimych i jarych (jęczmienia), a uprawa ogranicza się na tych terenach do owsa. i mieszanek motylkowatych z trawami. Pola pozostawione jako odłogi w ciągu bardzo krótkiego okresu ulegająl zadarnieniu, zamieniając się w użytki zielone.

Gleby, które w tym kómpleksie już nie odgrywają decydującej roli, są płytkie, silnie szkieletowe i przeważnie kwaśne. Są to najczęściej rankery brunatne i bielicowe, płytkie gleby brunatne i gleby bielicowe — wytworzone ze zwietrzelin skał piaskowcowych lub magmowych, niekiedy płytkie rędziny górskie, a także gleby organiczno-mineralne (np. murszowo-mineralne). Gleby tego kompleksu, podlega ją bardzo silnej erozji wodnej.

3.2.14. KOMPLEKS 14 — GLEBY ORNE PRZEZNACZONE POD UŻYTKI ZIELONE

Rolnicy gospodarujący na glebach bardzo lekkich i suchych często uprawiają grunty nie nadające się właściwie jako gleby uprawne, byleby były one wilgotne i próchnicznę, a więc: gleby glejowe właściwe, glejowe murszowate, torfiasto- i torfowo-glejowe, mady silnie pod-