gleby369

ilości węglanu wapnia. Pararędziny, podobnie jak rędziny, należą do gleb „litogeriieznych”, a więc gleb, których właściwości w głównej 'mierze określane są przez skały macierzyste. Pararędziny tworzą się z utworów kamienistych, żwirów, piasków, utworów pyłowych, glin i iłów — bogatych w CaC0₃; oraz ze zwietrzelin piaskowców i łupków marglistych itp. Warunkiem powstania pararędziny jest więc znaczna zawartość węglanu wapnia (lub magnezu) .w skale macierzystej. Zawartość wapnia wpływa na odczyn, który jest obojętny lub zasadowy i na wysokie nasycenie gleby zasadami, a także na powstanie bogatej w azot, nieruchliwej próchnicy. Właściwości chemiczne tych gleb w silnym stopniu uzależnione są od właściwości skały macierzystej. Podobnie jak rędziny, gleby te są z reguły ubogie w przyswajalny fosfor. Zawartość próchnicy może być w nich dość wysoka (przeważnie do około 3%). Ż właściwości fizycznych charakteryzuje pararędziny na ogół duża przepuszczalność (wyjątek stanowią pararędziny wytworzone z utworów cięższych, jak iły i gliny średnie i ciężkie).

Ze względu na dużą przepuszczalność pararędziny dość szybko podlegają procesom odwapnienia i przekształcają się w inne typy glebowe (szczególnie łatwo przechodzą w gleby brunatne). Zdarza^ się jednak często w terenach pagórkowatych ostatniego zlodowacenia, że w wyniku spłycenia gleby przez erozję wodną („ogławianie” gleby) na powierzchnię wydobywają się warstwy bogate w CaC0_3} które z biegiem czasu przekształcają się w pararędziny (rys. 125).

l~^ły^ł~| glina hiąrglfsta •

**"* górna granica występowania Węglanów

gleba brunatna 3 gleba deluwialna

Ryś. 125. Powstawanie pararędzin w terenach pagórkowatych (oryg.)

W budowie mikromorfologicznej pararędzin zachodzą pewne prawidłowości. Są to (wg Miickenhausena):

— Przewaga mikroszkieletu złożonego z kwarcu i* krzemianów. Szkielet wapienny lub dolomitowy (bądź gipsowy) występuje w znacznie mniejszych ilościach.