Image 142

145

Rys. 6.8. Budowa optycznego przetwornika zliczającego (29). l_t2 - pole widzenia fotoelementu, 3, 8 - fotoelementy, 4 - przysłona (maska), 5 - źródło światła, 6 - tarcza kodowa

i traczy się pokrywa) do minimalnego (pokrywają się pola nieprzepuszczające światła). Taka synchronizacja układu pasków powoduje powstawanie na elementach odczytujących sygnału wyjściowego sinusoidalnego przebiegu natężenia światła. Sygnał ten jest w dalszej kolejności zmieniany na sygnał o przebiegu prostokątnym, zmodyfikowany częstotliwościowo. Następnie jest wprowadzany do układu zliczającego powstałe impulsy (przebieg prostokątny natężenia światła), i jest podstawą do określania wartości wielkości mierzonej.

Do podstawowych zalet tych przetworników należą:

-    małe wymagania dotyczące dokładności wykonania kodu kreskowego (podziałki) na elemencie kodowym i masce,

-    mała liczba elementów odczytujących,

~ prostota wykonania podziałki kreskowej (patrz rys. 6.8),

-    łatwość uzyskania dużej rozdzielczości (dokładności odczytu),

“ duża dopuszczalna prędkość zmian wielkości wejściowej (obrotu tarczy).

Wady to głównie:

~ utrata informacji przy zaniku zasilania,

“ kumulowanie błędów zliczania (pomiar względny, przyrostowy).