Image010(3)

UWAGI DLA MISTRZA GRY

Aby odnaleźć Zaginione Miasto Parlainth będąc w Travarze Umieścić sekstans na: Travarze Ustawić: y w linii z: Jerris Określić punkt kierunkowy: 8 Podążać za: Astendarem o: wschodzie słońca Dni podróży: 38 marszu, 23 jazdy

STANDARD ŻYCIA

Standard życia Barsawian można przyporządkować jednej z czterech kategorii: nędzny, kiepski, komfortowy i bogaty.

Osoby żyjące w nędznych warunkach mieszkają w stodołach, stajniach lub glinianych chatach u stóp miejskich murów. Ci zrozpaczeni, bojaźliwi i wściekli na swe ubóstwo nieszczęśnicy często sięgają po przemoc, by po prostu przeżyć. Nie mogą oni w żaden sposób bronić się, nie posiadają praw i znajdują się poza granicami społeczeństwa. Nic więc dziwnego, że to właśnie oni są najczęstszymi ofiarami łowców niewolników. Niewielu nędzników żyje nieopodal wiosek i małych miejscowości; większość zamieszkuje okolice dużych miast, w których więzy społeczne są słabsze i gdzie nikt o ich losie nie wie lub się nim nie przejmuję.

Biedacy mający kiepski standard żyda stoją niewiele powyżej nędzarzy. Zwykle wegetują z dnia rui dzień, są jednak w stanie odłożyć wystarczająco dużo miedziaków, by wynająć kąt do spania, drewnianą chatę czy nawet pokój. Niemal nieustannie narażenie są brutalność tych, którzy znaleźli się w jeszcze gorszej sytuacji niż oni. Wielu biednych złodziei często okrada ludzi sobie podobnych, pragnąc w ten sposób poprawić swą pozycję społeczną. Ogólnie rzecz biorąc, brak praw i szans sprawia, że biedacy przez cały czas muszą walczyć o to, aby nie stoczyć się na samo dno.

W większości przypadków prawo chroni tych, którzy żyją w komfortowych warunkach. Co prawda posiadane przez nich dobra i pieniądze sprawiają, że są częstymi ofiarami kradzieży, niemniej dysponują legalnymi środkami na odzyskanie swej własnośd lub otrzymanie zadośćuczynienia. Rzadko kiedy martwią się o następny posiłek czy o to, gdzie spędzą kolejną noc. Dla większości z nich życie toczy się bez jakichkolwiek niespodzianek, chyba że na ich drodze stanie przygoda.

Bogacze prowadzą spokojne życie, mieszkają w dużych, wspaniałych domach, noszą drogie szaty i posiadają znaczną

władzę oraz wpływy w społeczeństwie. Oni mają najwięcej do stracenia, dlatego też zazwyczaj stoją na czele społeczności są starszymi wioski albo miejskimi radnymi. Niektórzy z nich przejmują się biedniejszymi i dobrobytem swych ziomków, ale większość poświęca czas przede wszystkim na chronienia swej potęgi i dóbr przed innymi bogaczami, którzy pożądają jeszcze większych pieniędzy i wpływów.

Ogólną sumę miesięcznych wydatków dla każdej ze wspomnianych grup podajemy w tabeli na stronie 11. Warto przy okazji zauważyć, że adepci - osiągnąwszy komfortowy lub bogaty standard życia - wydają pieniądze w zależności od kręgu, na który awansowali. W końcu im adepci są potężniejsi, tym więcej posiadają, ale też więcej muszą wydawać, by utrzymać styl życia, z jakiego są znani.

Podana w tabeli suma to przybliżona wartość pieniężna tego, co przedstawiciel danej klasy wydaję', wymienia lub przehandlowuje. Przecież taki biedny wieśniak może przez całe życie nie używać monet, niemniej każdego miesiąca będzie wymieniał ziarno warte 20 sztuk srebra.

DOBRA T'SKRANGÓW

Wiele ras sprzedaje przeróżne dobra, ale to właśnie t'skrangi oferują najbardziej pożądane rzeczy: ryby, przyprawy i niezwykłości.

RYBY

Tskrangi przechowują i sprzedają trzy rodzaje ryb. Podczas ich przygotowywania używają niezwykłych ingrediencji i wykorzystują magię, dzięki czemu ryby otrzymują unikatowy, delikatny smak. Nikt inny nic potrafi dokonać podobnej sztuki, nic więc dziwnego, że na ten produkt jest ciągłe zapotrzebowanie.

Przygotowanie najsmaczniejszej, najdroższej i najtrwal szej ryby gatunku A zajmuje mniej więcej dwa miesiące. 7. kolei przyrządzenie równie smacznego, ale mniej trwałego gatunku B wymaga miesiąca. Natomiast ryba gatunku C psuje się najszybciej, a jej przygotowanie zajmuje tylko dwa tygodnie. Oczywiście 1'skrangi sprzedają też świeże ryby - przede wszystkim mieszkańcom wybrzeży Wężowej Rzeki - za połowę ceny gatunku C. Ryba każdego gatunku pozostaje jadalna przez okres równy czasowi jej przygotowania; to znaczy gatunek A przetrzyma dwa miesiące nim się zepsuje, świeże ryby trzeba natomiast zjeść niemal od razu.

lO

EARTHDAWN