IMGP6372

ŻYWOT SZOPA

JW

Król Naktanab nic nie mieszkał, Natychmiast w pole wyjechał;

Ukazawszy miejsce stanął, m Co by Ezop k temu począł.

On czterzy kąty rozmierzyl A na nich orły posadził;

W miechoch k nim dzieci przywiązał,

Po mularskiej im kielni dał: rm Na tykach mięso trzymali,

Za którym orli latali;

Potym wszytki wzgórę puścił,

Kazał wołać, jak je zuczył.

A gdy na górę wzlecieli,

*»• Sięgając kielnlą wołali:

„Czemu nam nie podawade Cegły z wapnem, jeśli macie?"

Widząc, król rzekł Ezopowi:

„Dziwnoć mię temu cudowi:

U was ludzie skrzydła mają A po powietrzu latają?"

On rzekł: „U nas tego dosyć!

Przetoż się nie chdej przedwić;

Dlatego się człowiekiem znaj, ^m Z bohatyrem się nie wspieraj!"

Odpowiedział Anaktanab:

„Znam, Ezopie, iżem-d slab;

Ale powiedz, coc się widzi,

Żądam w tym twej odpowiedzi:

2700: co by Szop k temu począł — żeby Ezop zaczyna) robotą. 2719 n.: bohtiyr odpowiada tu łac. scmidus — półbóg. Czop poucza króla, który chciał zakpić i niego, żeby jako nrykly człowiek nic spierał się, nie mierzył się z bohaterem człowiekiem o niezwykłych zaletach umysłu. Należy zwrócić uwagą, te mówi to byty niewolnik do króla, który go początkowo lekceważył i który chciał z niego zakpić.

2722. iżem-ci slab — iż jestem slaby, iż ci nie mogą dorównać.

li

luM Mar lar l. Nr I# (Mamai r Lublina: Wybór pian)