IMG24

Tabela 6.1

Kierunki łatwego wzrostu

Struktura krystalograficzna	Kierunek łatwego wzrostu	Przykłady metali i stopów
Regularna ściennie centrowana	<100>	stopy aluminium, miedzi, stale austenityczne
Regularna przestrzennie centrowana	<100>	stale węglowe, stale ferrytyczne odporne na korozję
1 leksagonalna zwarta	<ioTo>	tytan, magnez, cynk
Tetragonalna	<110>	cyna

6.3.2. Zarodkowanie i wzrost nieepitaksjalny

W wypadku spawania dwóch różnych metali o odmiennej strukturze krystalograficznej lub gdy spoiwo ma inną strukturę krystalograficzną niż metale spawane, wzrost epitaksjalny nie jest możliwy. Wówczas w strefie częściowego nadtopienia na ziarnach metalu spawanego następuje przypadkowe zarodkowanie w różnych miejscach ziaren materiału stopiwa wymieszanego z metalem podłoża o innej strukturze krystalograficznej. Między ziarnami, na których zachodzi zarodkowanie, a utworzonym ziarnem o innej strukturze może, ale nie musi, wystąpić uprzywilejowana orientacja krystalograficzna, chociaż stwierdzono, że pewne atomowe płaszczyzny ziaren podkładki są równoległe do płaszczyzn zarodkujących ziaren [59], Na przykład między ferrytem a austenitem może występować zależność równoległości płaszczyzn (11 l)y i (110)a. Na rysunku 6.14 pokazano nieepitaksjalne zarodkowanie i wzrost. ziaren w spoinie stali ferrytycznej chromowej spawanej spoiwem Fe-50% Ni. Na zdjęciu widoczne jest zarodkowanie drobnych ziaren austenitu, których skład chemiczny w wyniku wymieszania stopiwa z materiałem spawanym jest taki, że podczas chłodzenia zachodzi przemiana martenzytyczna.

Rys. 6.14. Struktura w obszarze linii wtopienia stali ferrytycznej chromowej spawanej spoiwem Fe-50% Ni. Widoczne nieepitaksjalne zarodkowanie austenitu na ziarnach ferrytu. Austenit powstały

w strefie wymieszania w czasie chłodzenia uległ przemianie na martenzyt