IMG57

swobodnych ferrytu i austenitu. Zanik siły pędnej przemiany masywnej będzie powodował pozostanie w temperaturze otoczenia pewnej zawartości ferrytu 5.

6.6.6. Wpływ składu chemicznego na krystalizację spoin stali austenitycznych chromowo-niklowych

Spawalne austenityczne stale nierdzewne mają zwykle austenityczną osnowę ze zmieniającą się zawartością ferrytu 5. Zbyt duża ilość ferrytu 5 (powyżej 10%) w austenitycznych spawalnych stalach nierdzewnych powoduje obniżenie ciągliwości, twardości i odporności na korozję. Kiedy jest go natomiast zbyt mało (< 5%), podczas spawania mogą występować pęknięcia gorące. Skład chemiczny przemysłowych stali austenitycznych może być bardzo różny. W każdym przypadku oprócz głównych składników, tj. Fe, Cr, Ni, w stalach może występować kilka innych pierwiastków stopowych. Pierwiastki te dodawane są do stali austenitycznych chromowo-niklowych w celu poprawienia ich właściwości eksploatacyjnych, a zwłaszcza zwiększenia odporności na pęknięcia gorące i odporności na korozję międzykry-staliczną, wżerową, naprężeniową oraz zwiększenia wytrzymałości w temperaturze pokojowej i podwyższonej.

Rozwój mikrostruktury spoin w nierdzewnych stalach austenitycznych można wyjaśnić na podstawie schematu przedstawionego na rysunku 6.53. Ferryt w spoinie może mieć budowę międzydendrytyczną (rys. 6.53b), wermikularną (siatkową, szkieletową) (rys. 6.53c) lub płytkową (rys. 6.53d).

Rys. 6.53. Krystalizacja spoin stali austenitycznych i austenityczno-ferrytycznych w zależności od stosunku Cr_e/Ni : a), b) Cr_e/Ni < 1,48; c), d) 1,48 < Cr₀/Ni_e< 1,95, e) RJR^> 1,95

Powszechnie znany jest podział składników stopowych na austenitotwórcze i ferryto-twórcze. Przebieg krzepnięcia spoin zależy przede wszystkim od składu chemicznego stopiwa wyrażonego przez stosunek równoważników Cr do Ni:

267