IMG72

42

mają. Motyl przezicmik o*owiec jest więc łudząco podobny do uzbrojonego w szema (rys. 3.12).    '**>

3.1.4. Narządy dźwiękowe owadów pochodzenia skórnego (strydulacyjne)

Istnieje lulka sposobów wydawania dźwięków przez owady: przez pocieranie o dwóch powierzchni ciała różniących się strukturą oskórka. przez poruszanie szybkim,'JT"* czarni mięśni błon dźwiękowych (picwiki). przez wibracje powstające w czasie lotu o *' owady), przez uderzenie ciałem o podłoże fkołatki). przez wypuszczanie powietrza z ^ przedniego (trupia główka).    ' ^Je"^lł

Tu omówiona zostanie budowa i funkcjonowanie narządów działających na zasad? tarcia („paznokcia i grzebienia"), które, jakkolwiek najlepiej są rozwinięte u prostoskrzyi hch. to występują leż w formie prymitywnej u chrząszczy, błonkoskrzydłych i pluskw,*, ków Pasikoniki i świerszcze mają narządy dźwiękowe na skrzydłach Tylny brzeg lewew, skrzydła, uzbrojony w ząbkowaną żyłkę poprzeczną (pars stndensj. nakłada się na p,**’ skrzyiSo. które ma ostrą krawędź (płcctnim). Podczas ćwierkania pasikonik pociera koój mi skrzy deł o siebie, a powstający dźwięk rezonuje dzięki rezonatorom - przezroczystej bk* me znajdującej się obok opisanej ząbkowanej żyłki poprzecznej. Dzięki tej konstrukcji gk„

ft/tsmeu 3.13

H*nt    U Mowy kom*a

** ^ł*’^iK^****    *>■? łhjrWga 1950) A -

‘^r>“* wztząrą z y!*-/ w _A •/**. Czą*o poftuzn* f*** **** ^mn>m*_r¹' ^{21 8} " ***** Ir/liMty)

^r*®^r**“ P*'*    Z    iiyw*

"«■■>»»» wory przMtMeza U ») D - atru-' "    '•-ząta (Nttan u 320)

t furto* vwyy_/(1 tonyrt. |

wydalany przez pasikonika (i inne prosunkr/ydfe, a.,,,..,, _T , l»C/    spawie regulacji fccdwe^Hwrfk

<Szwanw.cz. 19%)    * ^{P t0}"^,C,    ««"> rezonansowej

U chrząszczy słabe efekly dżw^lume mo*»    -

płytrk grzbietowych iródpłecza . przedpfecza ftJJL,*,. urcuT*    .SS

P*^f °    ""7 *^kÓW> "* *«“ ^ o przedpkcze <kz,rnó szefc.ozeS^s

3 , 3, Samiec    "TT* ^    P*r> .

„„kror/cżbeji VII tergu odwłoka opatrzony » dw, „edy „,_nyth „_lftLinck y,*^ djfwiękf zachęca* samice do kopulacji (Selander. Jansson. 1977,

3.2. Segmentacja i oddziały ciała

3.2.1.    Różnicowanie się oddziałów ciała w okresie zarodkowym

Segmentacja ciała owadów rozpoczyna nę w czasie rozwoju zarodkowego tena poprzecznych podziałów (mcmous) puka zarodk-,*ego Tw<ir/y s* wówczas 21 segmen-tów. z których pierwszy (głowowy) nosi nazwę akronu a ostatni lelsor,,j Ni pozostały 19 segmentach widoczne są wzgórki będące zawiązkami kończyn Segmenty głowowe w związku z obecnością odnóży me różnią sią w okresie wczesnego rozwoju zar-:> i ■: pozostałych segmentów ciała. W dalszym przebiegu rozwoju zarodkowego zaczyna -e różnicowanie ciała, najpierw następuję uwydatnienie sie przysadek tułowiowych i głowo-wych. zanik przysadek odwłokowych (z wyj*Juem teru;. później ciało dzieli ug na ir/y oddziały-głowę, tułów i odwłok (rys 3.141 315)

Kolejność rozezłonkowywama sie poszczególnych oddziałów ciała i pojaw,arna <e odnóży u różnych grup systematycznych owadów mo/e przebiegać niecoodmienna: Wyróżnia sie w związku z tym trzy stadu rozwojowe zaro&a

-    protopodiałne. gdy zawiązki kończyn występu* już m głowie i tułowia, a odwłok

jest meczłonowany.

-    oligopndialne. gdy także odwłok jest członowany.

-    polipodialne. gdy tak cuło jest członowane, a na każdym ugmencu (z wyj**" pierwszego i ostatniego) powstaje pan zawiązków kończyn

3.2.2.    Morfologia głowy, tułowia i odwłoka

Głowa owadów skupia ważne narządy zmysłów pokarmu Powstała ona ze /zośmecu 6 '-“'Tego , Klwgowego, ^łVT'*'^tn£

kowego. * stawkowego. zuwaczkowego/uc    ^    ^ \ £***. s/wu -edzy

łączenia miedzy wymienionymi segmenu    ;_;.Mtotzne na głowie są iworam,

segmentem żuchwowym a    ,, ,_k',_r. >u*cr ie * r¹ * ' ^Nł

”""t~ soi i “    ........—

wewnętrznej ilroroe pu*/Ju P^owaWCl ⁴ tmukłych bruzd    .    * _Ll ,_/r I

Głtrwa nu kształt pu./k. o •***}*?'    *    dr, nalrms

masła, zbliżona do sześcianu ud C TTJebwy uupdzy    *“

szczegółme charakterystyczne je*t wydłuż*"* g 1-7