IMG10

Rys. 8.27. Boczny wzrost płytek ferrytu Widmanstattena z ferrytu ziarnistego. Widoczny charakterystyczny układ płytek w ziarnie w dwóch lub trzech systemach krystalograficznych;

KW - kierunek wzrostu płytek

Charakterystyczny układ płytek ferrytu ułożonych w dwóch lub trzech systemach krystalograficznych na powierzchni zgładu pokazany na rysunku 8.27 można wyjaśnić w następujący sposób. W komórce elementarnej austenitu występuje osiem płaszczyzn typu {111}. Jeśli w ośmiu sąsiadujących komórkach narysujemy każdą z tych płaszczyzn, utworzą one ośmiościan przedstawiony na rysunku 8.28. Przecięcie ośmiościanu (z wydzielonymi na jego powierzchni płytkami ferrytu) płaszczyzną równoległą do powierzchni A (rys. 8.28a) da na płaszczyźnie ślady dwóch systemów przecięć płaszczyzn {111} z tą powierzchnią (rys. 8.28b). Przecięcie płaszczyzną nachyloną pod dowolnym kątem, na przykład płaszczyzną B, da trzy krystalograficzne układy płytek ferrytu (1, 2, 3 na rys. 8.28c).

Rys. 8.28. Schemat powstawania charakterystycznych układów płytek ferrytu Widmanstattena: a) wygląd figury utworzonej przez płaszczyzny typu {111}, b) układ płytek ferrytu przy przecięciu ziarna płaszczyznąA równoległą do płaszczyzny {100}, c) układ płytek ferrytu przy przecięciu

dowolną płaszczyzną B

420