IMG97

- ₂₁₀ * (39° - 2)0)^ - 0,96) _ _{3n 45kN/mJ}

„    a . 390 ■*- 311,43 . _3SOi73kN/mI

*^r 2 2

M, = 0,912 • 350,73 • 0,573 * 183,28kN-m

M    1 R1 OO

A = —- »    -    - 1084,49 kPa = 1.084 MPa

bhl    0,4-0,65²

Dla betonu klasy B — 15 i stali klasy A — I, p_fl ■ 0,3596.

Potrzebna powierzchnia zbrojenia:

F_a * \i_mbh₀ *= 0,0035 0,4 *0,65 « 9,1 • 10"⁴ m²

Przyjęto 12<t>10mm. a F_a * 9,47cm² (co 13cm).

Dla kierunku równoległego do krótszego boku podstawy B wartości do obliczenia momentu zginającego są następujące:

_ _ [ L ♦ a_łŁ^ 2,2 * 0,6.1,5 - 0,4 .

* * V, 2 J * "    2    2

= 1,4-0,55 = 0,77 m²

^ C. 2L*_asL = 0^55.2 • 2,2 ^_0,6 _ _0327m *    3 L+a^    3    2,2 0,6

₌ ^tlrmmx * 9r«łn ₌ 390 + 210 ₌ 300kN/m² Hr 2 2

M_r = 0,77-0,327-300 - 75,54kN-m

A =    ^75>54— = 297,98kPa * 0.298 MPa

0.6-0.65²

P₀ * 0,09% < p_amin = 0,15%,

F « 0,0015-0,6-0,65 - 5,85-lO^m²

Przyjęto 10 4> 10mm o F_# * 7,85cm² (co 2Scm). Układ zbrojenia w stopie przedstawiono na rys. 4.17.

QR

5. ŚCIANY OPOROWE

5.1. Rodzaje konstrukcji ścian oporowych

Ściany oporowe są to budowle utrzymujące w stanie statecznym uskok naziomu gruntów rodzimych lub nasypowych albo innych materiałów rozdrobnionych, które można scharakteryzować parametrami geotechnicznymi (Y> <t>. c).

Ze wzglądu na rodzaj konstrukcji rozróżnia się następujące typy ścian oporowych:

a)    ściany masywne,

b)    ściany masywne ze wspornikowymi płytami odciążającymi,

c)    ściany płytowo-kątowe,

d)    ściany płytowo-żebrowe,

e)    ściany specjalne, np. palisadowe (wspornikowe).

5.1.1. Ściany masywne

Ściany oporowe masywne wykonuje się przeważnie z betonu lub muru z kamienia naturalnego albo sztucznego na zaprawie cementowej lub cementowo-wapiennej. Ściany te mogą mieć różny kształt przekroju poprzecznego — kilka typów masywnych ścian oporowych pokazano na rys. 5.1. Właściwy dobór kształtu przekroju poprzecznego ścian ma duży wpływ na ich stateczność oraz walory techniczno-ekonomiczne.

Ściany przedstawione na rys. 5.la można zastosować tylko przy małej wysokości (2,0 + 3,0 m), przy większej wymagają więcej materiału niż np. ściany pokazane na rys. 5. Ib. Przechylenie tylnej ściany konstrukcji oporowej (od strony gruntu) zmniejsza bowiem parcie gruntu. Oszczędność materiału szacuje się na ok. 25%.

Znaczne pochylenie ścian oporowyoh może jednak spowodować zmniejszenie ich stateczności przed zasypaniem gruntu. Wymagane są wtedy specjalne zabiegi — jednoczesne betonowanie i staranne zasypywanie lub użycie cementu jako stabilizatora gruntu.

99