IMGT78

OpUlM (fMMwa mnf tdrowMff rfiffclM

V*rf«l HMpoctyłfin hartowania trzeba zasięgnąć opi-nn h*ki»r»a co do wyboru zabiegu hartującego. W czasie aabtegu obserwować reakcją dziecka — mogą być duże Indywidualne różnice.

Ibdcm zabiegów zbiorowych należy zapewnić spraw-nosC organizacyjną, należytą opiekę, kontrolę temperatur. pomoc w ubieraniu. Jest to bardzo ważne — w przeciwnym razie dziecko nie zahartuje się. lecz zaziębi. Aby Nurtowanie było skuteczne, powinno być prowadzone regularnie, systematycznie, bez przerw.

Kąpiel w warunkach naturalnych jest najdoskonalszą metodą hartowania. Teren do kąpieli musi być bezpieczny — równy, nie zanieczyszczony* piaszczysty, woda bez silnych prądów, o głębokości maksymalnej do połowy piersi. Aby kąpiel nie była szkodliwa, należy przestrzegać by dzieci nie wchodziły do wody. gdy są zgrzane.

1    nie wcześniej niż l¹/* — 1 godz. po ostatnim posiłku. Najwłaściwsza do kąpieli pora to godzina II — 12 przed obiadem. Należy pamiętać, że po wyjściu z wody dziecko ma przypływ apetytu. Trzeba więc przygotować mu coś do jedzenia. Czas kąpieli ustalamy indywidualnie I w zależności od warunków atmosferycznych. Pierwsza kąpiel powinna się odbywać przy temperaturze wody nie nizszej niż 22°. a powietrza — powyżej 24°, trwać około

2    minut, nie dłużej niż 5 — 8 minut. Gdy dziecko jest jut przyzwyczajone, nie należy przerywać kąpieli w chłodne dni. tylko skrócić ich czas.

W hartowaniu w warunkach naturalnych rolę regulatora odgrywa dostosowany do warunków atmosferycznych ruch. Wykonując różnego rodzaju czynności ruchowe regulujemy gospodarkę cieplną ustroju, stosownie do potrzeb. Bardziej intensywne ruchy powodują większą produkcję ciepła. Im niższa temperatura otoczenia, tym żywsze powinno być tempo zabaw i ćwiczeń, bardziej intensywny ruch, ale w krótszym czasie.

capooisgoiua wodom postawy

Pogodo dżdżysto lub chmurno nie pokłon, |M dłić w wyprowadzaniu dzieci na dwói. muną bytiyZ, ubrane odpowiednio do pogody i przewidzianych w lym czasie zajęć. Tylko systematyczne wychodzenie na dwór — niezależnie od pogody — hartuje dziecko zabezpieczając przed przeziębieniem.

ZAPOBIEGANIE WADOM POSTAWY I PŁASKOSTOPIU

Nie należy prowadzić dziecka stale za tę samą rękę. Nie można dziecku pozwalać:

— jeździć na rowerze pod ramą.

—    siedzieć z podwiniętą nogą czy bokiem przy stole,

—    siadywać przy stole zbyt wysokim lub zbyt niskim, na zbyt wysokim krześle, ze zwisającymi nogami (powoduje to upośledzenie krążenia* zastój krwi* zwiotczenie mięśni)* bez oparcia (garbienie się)*

—    bawić się przy okrągłym stole (ucisk na klatkę piersiową).

Wszystko to przyczynia się do powstawania wady postawy.

Zwracamy też uwagę na to, aby dziecko miało właściwe oświetlenie (z lewej strony) przy zabawie.

Wady wzroku skłaniające do specjalnego ustawienia głowy i stałego jej skrzywienia również mogą prowadzić do wad postawy.

Zła postawa wywiera ujemny wpływ na czynności narządów wewnętrznych, zmniejsza odporność ustroju.

Ujemny wpływ na stan zdrowia i rozwój dziecka w wieku przedszkolnym wywiera m.in. wielogodzinne oglądanie programu telewizyjnego. Takie przesiadywanie przed telewizorem prowadzi do zaburzeń w rozwoju kośćca. krążeniu krwi i pracy płuc. Powstałe w następstwie niedotlenienie powoduje większą skłonność do chorób, utrą-