IMGW

w poszukiwaniu papierowego jednorożca

Fenomen wiedźmy Blair

Idea opowiadania transmedialnego po raz pierwszy pojawiła się w publicznych debatach w 1999 roku, gdy widzowie i krytycy starali się zrozumieć fenomenalny sukces filmu Blair Witch Project (1999 r.), który powstał jako mała produkcja niezależna, a zamienił się w ogromną maszynkę do robienia pieniędzy. Myślenie o S/ci/r l/V/fch jedynie jak o filmie oznacza, że nie dostrzegamy czegoś znacznie większego.

Ponad rok przed pojawieniem się w kinach film miał już spore grono fanów w sieci. Wiele osób dowiedziało się o wiedźmie z Burkittsville i o zaginięciu ekipy filmowej (co stanowi centralny punkt fabuły) z Internetu, gdzie znaleźli dziwną stronę, która zdawała się pod każdym względem prawdziwa. Opisywała liczne wypadki pojawienia się wiedźmy na przestrzeni wieków, co nie znajduje bezpośredniego odzwierciedlenia w filmie, tworzy jednak tło jego akcji.

Ten pseudodokumentalny film został nadany przez stację Sci Fi Channel i nie odbiegał zbytnio od wielu innych podobnych filmów traktujących o nadnaturalnych zjawiskach, pokazywanych przez ten kanał. Po ukazaniu się filmu na antenie Oni Press wydało serię komiksów, jak twierdzono, opartych na historii innej osoby, która także zetknęła się z wiedźmą podczas spacerów w lasach wokół Burkittsville.

Nawet ścieżka dźwiękowa

Wachowscy chcieli rozciągnąć opowieść za-artą w Matriksie na wszystkie te media i połączyć ją w jedną frapującą całość. Producent Joel Silver tak opisuje historię podróży filmowców do Japonii, gdzie mieli rozmawiać o stworzeniu >erialu animowanego dla telewizji: „Pamiętam, ak w samolocie w drodze powrotnej Larry usiadł z notatnikiem i rozrvsował całv schemat

j j

interakcji pomiędzy filmem, grami wideo i filmami animowanymi”¹⁷. David Perry stwierdził, że w konsekwencji gra jest faktycznie jeszcze jednym filmem z serii Matrix. Aktorzy nie byli do końca pewni, które z nagrywanych scen znajdą się w grze, a które w filmie¹⁸. Widz, znający grę lub filmy animowane, odbierze trylogię inaczej niż ten, kto po prostu wybrał się do kina. Całość jest czymś więcej niż tylko sumą poszczególnych części.

Możemy lepiej zrozumieć, jak funkcjonuje nowy sposób opowiadania transmedialne-go, przyglądając się bliżej związkom pomiędzy różnymi tekstami Matńksa. Na przykład w animacji Ostatni lot Ozyrysa (2003 r.), główny bohater, Jue, oddaje życie, starając się dostarczyć wiadomość załodze Nabuchodonozora. List zawiera informacje o maszynach wiercących drogę do Syjonu. W ostatniej scenie Jue wrzuca list do skrzynki pocztowej. Pierwszą misją graczy Enter the Matrix jest wydobycie tego listu z poczty i dostarczenie go głównym bohaterom. W początkowych scenach Matrix Reaktywacja bohaterowie rozmawiają o „ostatniej transmisji z Ozyrysa”. Dla tych, którzy obejrzeli tylko Blm kinowy, przyczyny takiego zachowania pozostaną niejasne, natomiast ktoś, kto przeżył doświadczenie transmedial-ne, uczestniczył aktywnie w dostarczeniu tego listu i może prześledzić jego losy w trzech różnych mediach.

Analogicznie bohater o imieniu Kid pojawia się po raz pierwszy w jednym z filmów animowanych, Historia ucznia (2003 r.). Uczy

¹⁷ Jod Silvcr zacytowany w Srro//sto Srreeti: A Brie}History of Aninie, The Animeitris (DVD).

^IS Ivan Askwith, A Meitris in Etery Medium. „Salon". 12 maja 2003, dostępny na http://archivc.salon.com/tedV

feature/2003/05/12/matrix_universc/index_np.html