Tablica 18-1
a b |
P2 p |
1 |
0,600 |
2 |
0,385 |
3 |
0,349 |
4 |
0,340 |
5 |
0,337 |
00 |
0,333 |
(18-10)
l
1
■ Jeżeli natomiast sztywności El wszystkich belek są równe, to stosunek P2/P jest zależny od stosunku długości boków rusztu a/b i dla różnych wartości a/b jest podany w tabl. 18-1 [21]. Z tablicy tej wynika, że przy wartościach a/b > 3 siła P rozkłada się praktycznie jednakowo na wszystkie belki podłużne.
■ Rozpatrzmy teraz pracę innego prostego rusztu złożonego z dwóch belek krzyżujących się pod kątem prostym i obciążonego siłą P w miejscu skrzyżowania (rys. 18-3). Obie belki tego rusztu są na końcach podparte swobodnie.
■ Część P\ obciążenia P przejmuje belka 1, a pozostałą część P2 — belka 2. Belka 1 jest więc obciążona siłą Pt = P — P2. Siły P, i P2 wyznaczymy obliczając ugięcia f i f2 obu belek, które w miejscu skrzyżowania są jednakowe
(18-11)
(P - P2)a3 P2b3 48EIt ~ 48£/2 ’
stąd
Pi
1 +
(18-12)
Pj
P
Tablica 18-2
a b |
P2 P |
1 |
0,500 |
2 |
0,889 |
3 |
0,964 |
4 |
0,985 |
5 |
0,992 |
■ Jeżeli sztywności obu belek są jednakowe, to stosunek siły P2 przenoszonej przez belkę 2 do obciążenia P wynosi
(18-13)
■ Z ostatniego wzoru wynika, że stosunek P2/Pjest zależny od stosunku długości boków rusztu a/b i dla różnych wartości a/b jest podany w tablicy 18-2.
■ W tablicy tej widać, że dwukierunkowa praca rusztu zanika, gdy stosunek długości boków a/b przekracza 2. Siła P2 obciążająca belkę o długości b, czyli belkę krótszą, jest wtedy prawie równa P, tzn. belka krótsza przyjmuje niemal całe obciążenie. Przy stosunku boków a/b zawartym od 1 do 2, a więc gdy obie belki współpracują, belka krótsza przejmuje zawsze większe obciążenie niż belka dłuższa i z tego powodu obie belki powinny mieć różne przekroje.
■ Zasada wyznaczania rozkładu obciążeń na poszczególne belki rusztu jest taka sama również w przypadkach, gdy liczba krzyżujących się belek jest większa niż w przytoczonych przykładach.
367