Kolendowicz!8

Tablica 11-3 cd.

Lp.

Schemat belki

Wartość reakcji, momentów zginających i ugięć

14

lififMirrnnTimT] ..........^..........
	A i-M

-Mt)]-

¹ X* \

5 ~Jr)'

l—°^ⁱ—>l

<7(x) = QaJ-

2 1

Ra — "g"Qal• Rb — QaI'

T(x)=~q_Al M(x) = ^q_Alx

M_a = -0,067 q_Al²; M_c = + 0,03 q_At² dla x = 0,45 /,

Qa'² 420 £7

11.7. Belki ciągłe wieloprzęsłowe. Metoda Crossa

Belkami ciągłymi nazywamy takie belki, które spoczywają na więcej niż dwóch podporach. Przedstawiona na rys. 11 -55a belka jest belką ciągłą pięcioprzęsłową, pięciokrotnie statycznie jiiewyznaczalną. W danym przykładzie liczba niewiadomych podporowych wynosi 8; liczba warunków równowagi jest równa 3. Mamy więc 5 niewiadomych nadliczbowych, które — podobnie jak wyżej — można wyznaczyć rozpatrując przemieszczenia osi odkształconej belki. Na rysunku ll-55b pokazano linię ugięcia tej belki. Jeśli nad dowolną podporą pośrednią (nie skrajną) wykreślimy styczną do osi odkształconej, to kąty ugięcia z lewej i prawej strony podpory, jako kąty wierzchołkowe, są sobie równe. Można więc napisać

(11-66)

■    Równań tego typu można ułożyć tyle, ile jest podpór pośrednich, a więc w omawianym przykładzie 4. Jeśli koniec belki jest utwierdzony, to kąt obrotu w tym utwierdzeniu jest równy zeru, czyli

a_u = 0.    (11-67)

■    Razem mamy więc pięć równań, czyli tyle, ile jest niewiadomych nadliczbowych, co łącznie z równaniami równowagi pozwala na rozwiązanie tej belki.

O

218