KONSTRUKCJE STALOWE STR261

261

W halach poddanych obciążeniom dynamicznym, np. od suwnic, a także od dynamicznego działania wiatru, nie zaleca się całkowitego zastępowania prętowych tężników połaciowych stężeniami z przepon z blach fałdowych. Pod wpływem obciążeń dynamicznych, a także wskutek korozji może następować osłabienie skuteczności połączeń blachy z prętami dźwigarów, co może prowadzić do spadku sztywności przepony.

Procedura 8.1. Obliczanie dachu bezpłatwiowego z przekryciem z blach fałdowych

Kolejne kroki

1

1. Sprecyzowanie celu obliczeń Wykorzystanie blachy fałdowej jako tarczy zapewniającej stateczność ogólną pasa górnego wiązara w płaszczyźnie połaci oraz przejmującej obciążenia wiatrem ścian szczytowych (rys. 8.13).

10x5000=50000

N/2) n| n| n| n| n|

N

/ I										1 —1 1 1
										1 l
										\ \
										—i \
	o g’ co ^c--J	i— (-								l 1 J

N/2¹ n| n| n| n| n| n| n| Rys. 8.13. Dach bezpłatwiowy

2400

Połączenie blachy fałdowej bezpośrednio do pasa górnego wiązara lub rygla czy płatwi uniemożliwia przemieszczenie tych pasów w kierunku długości arkuszy. Połączenie takie można traktować jako podparcie boczne. Każdy pręt jest stężany blachą, z którą jest połączony.

Podejście obliczeniowe wymaga rozdzielenia roli stabilizującej poszczególne wiązary od roli tężnika przejmującego obciążenie wiatrem ściany szczytowej.

Zastosowana procedura jest ilustrowana skrótowym przedstawieniem wyników obliczeń projektowych realizowanych według wytycznych ECCS [10, 13].

Dane

-    rozstaw układów poprzecznych 5 m

-    dach ocieplony wełną mineralną i pokryty folią wodoszczelną, paroprzepuszczalną

-    obciążenie obliczeniowe dachu (śnieg i ciężar własny) q = 3,4 kN/m¹

Dla przyjętej konstrukcji prętowej należy:

-    dobrać blachę fałdową spełniającą warunki nośności i sztywności przy zginaniu od obciążeń grawitacyjnych,

-    dobrać łączniki do połączeń głównych, pośrednich, uszczelniających i ustalić ich rozmieszczenie.

Przyjęto arkusze blach o długości obliczeniowej 5 m.

1

Dobór blachy fałdowej i łączników

Jako konstrukcję nośną przyjęto blachy fałdowe TR 160x0,88 ze stali S320GD o f_y = 320 MPa.

Do połączeń głównych z pasami dźwigarów w każdej dolinie fałdy i do pośrednich z prętami brzeżnymi zastosowano wkręty samowiercące o średnicy 6,3 mm, a do połączeń uszczelniających między arkuszami - wkręty samogwintujące o średnicy 4,8 mm, wszystkie z podkładkami neo-prenowymi.