KONSTRUKCJE STALOWE STR265

265

Stężenia boczne pasów zewnętrznych powinny być realizowane z wykorzystaniem przymocowanych do nich płatwi lub rygli. Podobnie w przypadku stropów - elementami stężającymi mogą być belki lub płyty stropowe. Natomiast pozostałe pasy w obu przypadkach powinny mieć dodatkowe stężenia przeciwskrętne.

W załączniku BB.3 normy [51] podane są wzory określające maksymalne - graniczne odległości stężeń od przegubu plastycznego, które zapewniają wystarczającą odporność na zwichrzenie. Są to:

•    odległości sąsiednich stężeń bocznych od przegubu plastycznego - Lm,

•    odległości sąsiednich stężeń przeciwskrętnych od przegubu plastycznego - L_k albo L_s = f(L_k).

Odległości te zależą od:

•    zmienności momentu na długości segmentu (stały, zmienny liniowo współczynnik modyfikacji C_m, zmienny nieliniowo współczynnik modyfikacji C_n),

•    zbieżności skosu lub zbieżności elementu - współczynnik zbieżności c,

•    występowania ściskania podłużnego i jego zasięgu na długości segmentu.

Dla wymienionych wcześniej wersji rozwiązań konstrukcyjnych naroża ramy w załączniku B.B3 wyróżniono trzy przypadki, z których jeden przedstawiono na rys. 8.15. Pokazano na nim budowę naroża ramy i przyległej części rygla, wykres momentów odpowiadający temu fragmentowi rygla, rozmieszczenie stężeń i oznaczone segmenty pasów. W opisie segmentów rygla podano numery punktów normy [51] lub wzorów do sprawdzenia stateczności.

A-A

2

'Y---Y--W"

5

V.

10

11

“V

12

Rys. 8.15. Naroże ramy ze skosem trójpa-sowym; stężenia i warunki stateczności (na podstawie normy [51 ])

Liczby na rys. 8.15 oznaczają odpowiednio:

1 - pas rozciągany, 2 - segmenty skosu między stężeniami bocznymi (sprawdzenie według pkt 6.3), 3 - segment skosu między przegubem a stężeniem bocznym (patrz załącznik BB.3.2.1, L < Lm - według wzoru (BB.9)), ewentualnie traktowany jak sprężysty (patrz pkt 6.3.5.3(2)B),