kurmaz026

26

26

1.5.2.2. OBLICZANIE WYTRZYMAŁOŚCIOWE WALCOWYCH PRZEKŁADNI ZAN)

(wg parametru a_w) *

T_vK_m-K_A

10^:

mm,

1.2. Szerokość wieńców:

-    koła zębatego    mm,

-    zębnika    b_x=bi + (3^-5), mm.

b_x i b₂ liczby całkowite.

Dła przekładni o zębach skośnych:

1.3.    Zaokrągla się a'_w do wartości zbliżonej do a_w (a_w~aP) mm, zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.3).

1.4.    Przyjmując wstępnie Z(—19 i /S'=15° oblicza się moduł zazębienia m'=2a_wco$ p’f [z((u±\)\ i zaokrągla się m' do wartości zbliżonej do m_a (m_n ~ m’), mm,

zgodnej z PN (tabl. 1.5.2.2).

1.5.    Sumaryczna liczba zębów zębnika i koła zębatego

Z(~2a_w cos p/m.

Zaokrągla się Z( do zbliżonej liczby całkowitej Z z (Z% ~ Z% ).

1.6.    Rzeczywisty kąt pochylenia linii zęba

cos @=Z’£’m 12 Q_w    (dokładność obliczeń - 4 znaki po

przecinku), p — arc cos p — _⁰_'_

1.7.    Liczba zębów

-zębnika Z_x~Z_s/(u±\), (Z_l - liczba całkowita), (Zali),

- koła zębatego Z₂=Z_S-Z_x.

1.8.    Rzeczywiste przełożenie przekładni u_TZ=Z₂IZ_l ¹

PARAMETRY ZADANE:

Schemat reduktora,

7],7I,N-m;    r?,,    , 1/mia; ul    /Tnaso,

@HP i TePI>    &HPSU &BPSH @EPSi> &FPS2 > MPa.

1. OBLICZANIE ODLEGŁOŚCI OSI *

I DOBÓR INNYCH PARAMETRÓW PRZEKŁADNI l.L Odległość osi

ań=K_a(u ±1)

K_q =49- dła kół o zębach prostych, MPa^m,

K_a= 43 - dla kół o zębach skośnych, MPa¹*

_ba- współczynnik szerokości wieńca (w stosunku do odległości osi) Tp_ba= b/a_w = 2 i/W(w±l),

'pbj-b/di (L5.2.1 p. 1 itabl. 1.5.2.1),

+(-) - zazębienie zewnętrzne (wewnętrzne),

K_Hfi ~ współczynnik nierównomiemości rozkładu obcią żenią po szerokości wieńca przy obliczeniu wytrzymałości stykowej zębów,

Kffp= f (HB, rozmieszczenie kół względem łożysk, i>bd) (rys. 1.5.2.2a,b),

K_a ~ współczynnik uwzględniający zewnętrzne obciążenie dynamiczne (tabl. 1.5.2.9).

CIĘTYCH [2], [3], [4], [15], [17], [21], [25]

i j

i

l

i

i

i j

i

i

r

1.9. Średnice okręgów kół zębatych, mm

-    tocznych    d_w i<2) = m -Z₁₍₂₎ /cos p,

-    wierzchołków zębów d_a 1(2) = m (Z_X(2x/cos p+2),

-    podstaw zębów d_fX(2) = m (Z₁₍₂)/cos $-2,5),

- zasadniczych    dbi® =d_wu,z) cos a (a~ 20°).

Sprawdzenie a_w =Q,S(d_W\⁺dw2), mm.

(Dokładność obliczeń d i a„ - 2 znaki po przecinku).

Dalszy ciąg obliczeń (1.5.2.1 p. 2).

i i

Dla przekładni o zębach prostych:

1.3.    Przyjmując wstępnie Z,'=19 oblicza się moduł zazębię- ;

nia m^,=2a(_rf[Z_x(u± 1)], mm.    !

1.4.    Zaokrągla się m' do wartości zbliżonej do m (m xra¹), mm, zgodnej z PN (tabl. ł.5.2.2).

1.5.    Liczba zębów zębnika Z_x=2ań f[m (u ±1)],

Z_x - liczba całkowita, Z_x ź 17.

1.6.    Liczba zębów koła zębatego Z₂=Z_x-u,

Z_z- liczba całkowita.

1

1.7.    Zerowa odległość osi a_vo=m(Z_x+Z₂), mm.    j

Jeżeli chcemy zaokrąglić a_w do wielkości o_w zszere gu PN (tabl. 1.5.2.3), to korzystamy z zazębienia korygowanego (1.5.2.1 p. A).

1.8.    Rzeczywiste przełożenie przekładni u_n^Z₂lZ¹

1.9.    Średnice okręgów kół zębatych, mm (p. 1.9) dla $ = 0°.

* Istnieją obliczenia wytrzymałościowe walcowych przekładni zamkniętych wg parametru d_w (1.5.2. ł).

Dalszy ciąg obliczeń (1.5.2.1 p. 2).

1

W związku z udokładnieniem u przekładni (patrz PARAMETRY ZADANE i p. 1.8) wprowadza się korektę przełożenia następnego stopnia napędu i zawartości kolumn n i T (tabl. 1.1.4).