Kolendowicz 5

obciążeniu jednostajnym o tej samej wartości co belek wolno podpartych otrzymujemy moment podporowy o tej samej wartości co moment przęsłowy w belce wolno podpartej, natomiast momenty przęsłowe są znacznie mniejsze. Jeśli przy projektowaniu obierzemy np. belkę stalową o jednakowym profilu na całej długości, to musimy profil ten zaprojektować ze względu na wartość M momentu zginającego. Przy obciążeniu więc jednostajnym na całej długości jest rzeczą obojętną, czy zaprojektujemy belkę ciągłą dwuprzęsłową czy dwa przęsła wolno podparte. Dwie belki wolno podparte mogą być nawet ekonomiczniejsze, np. ze względu na łatwiejszy transport lub montaż. Wyraźne korzyści ekonomiczne uzyskujemy, jeśli belkę tę będziemy projektować z żelbetu. Wówczas długie odcinki przęseł zaprojektujemy ze względu na moment zginający o wartości 0,56 M, a nad podporą zwiększymy wysokość przekroju stosując na krótkim odcinku belki tzw. skosy (rys. 1 l-103g). Korzyść z ciągłości omawianej belki uzyskujemy także w przypadku obciążenia tylko jednego przęsła (rys. ll-102h, i). Drugie przęsło, nie obciążone, współpracuje z przęsłem obciążonym zmniejszając moment przęsłowy.

■ Przebieg momentów zginających w belce trójprzęsłowej obciążonej jednostajnie na całej długości, o jednakowych rozpiętościach przęseł, przedstawiono na rys. ll-104b. Momenty w przęsłach skrajnych są ponad trzykrotnie większe od momentu zginającego

a)    q

[_;;,.i.i,._r>    j.,:,.; j. i.,; j. i,.j.;. .u >. ♦

A    A    A    A

d)

Ifflggg. i u im muiiim—irrng

A    A    A    A

k—^—)l<-i-*k—^—>1

A...........................A........ A    A

k-¹->k-¹->k-¹->1

Rys. 11-104

255