larsen0651

25. Ułożenie pacjenta do operacji 651

25. Ułożenie pacjenta do operacji 651

Ryc. 25.1a-c Zapobieganie uszkodzeniom spowodowanym ułożeniem na plecach.

a)    Ramię przywiedzione. Ochrona n. łokciowego przed uszkodzeniem z ucisku, w pozycji leżącej na plecach. Ramię spoczywa przy tułowiu, podtrzymująca chusta sięga poza łokcie.

b)    Odwiedzione ramię: ochrona splotu barkowego. Ramię leży w poziomie barków, a odwiedzenie nie przekracza 90°.

c)    Podłożenie poduszek pod kolana i pięty w pozycji na plecach.

gosłupa. Oddziaływania fizjologiczne i patofizjologiczne tej pozycji dotyczą także przede wszystkim układów krążenia i oddechowego.

Wentylacja. Ciężar ciała obciąża częs'ciowo przednią ścianę brzucha, w związku z tym ruchomość przepony jest ograniczona i zmniejsza się objętość oddechowa. Wzrasta niebezpieczeństwo hipoksji z powodu niewydolności oddechowej. W ułożeniu na brzuchu należy w miarę możliwości unikać

znieczulenia przez maskę twarzową, bardziej celowa jest wentylacja kontrolowana u zaintubowanego pacjenta. Podłożenie wałków pod obręcz barkową i miednicę, pozwala zminimalizować przesunięcie przepony połączone ze spadkiem czynnościowej pojemności zalegającej (FRC), dzięki uzyskaniu miejsca dla swobodnych ruchów powłok. Nieodpowiednie ułożenie na brzuchu prowadzi do spadku podatności i FRC: do wentylacji są konieczne wyższe ciśnienia wdechowe.

Ryc. 25.2 Ułożenie na brzuchu do zabiegów chirurgicznych. Ramiona leżą po obu stronach głowy na podpórkach, klatka piersiowa i miednica opierają, się na poduszkach. Brzuch nie jest podparty. Nogi i grzbiety stóp leżą na wyściełanych podkładach.