larsen0742

larsen0742



742 II Anestezjologia ogólna

okres skąpomoczu-bezmoczu w ostrej niewydolności nerek lub postępująca przewlekła niewydolność nerek (GFR < 15ml/min). Ważną rolę odgrywa poza tym nadmierna podaż doustna lub drogą parenteralną. Rzadsze przyczyny to: niedoczynność tarczycy, choroba Addisona i zatrucie litem. Hipermagnezemia upośledza funkcje nerwowo--mięśniowe i prowadzi do wystąpienia blokady nerwowo-mięśniowej, poza tym ma działanie kar-diotoksyczne.

Obraz kliniczny. Objawy kliniczne hipermagne-zemii zależą od stężenia magnezu w osoczu:

-    2,5 do 4,5 mmol/1: nudności, wymioty, letarg, zatrzymanie moczu, zaparcie, zmniejszenie przewodzenia bodźców w sercu, wydłużenie odstępu PQ i QT;

-    5 mmol/1: zanik głębokich odruchów ścięgni-stych;

-    7,5 mmol/1: porażenie mięśni oddechowych, blok serca;

-    wyższe stężenia: zatrzymanie krążenia.

Rozpoznanie. Wynika z obrazu klinicznego i oznaczenia stężenia magnezu w osoczu (> 1 mmol/1).

Leczenie. Następstwa nerwowo-mięśniowe i kar-diotoksyczne hipemiagnezemii można w nagłych przypadkach wyeliminować (jednakże tylko przejściowo) podaniem i.v. wapnia, a dodatkowo zastosowaniem wlewu 0,9% NaCl (soli fizjologicznej) i podaniem furosemidu, w celu zwiększenia eliminacji nerkowej. Znaczenie priorytetowe ma jednak leczenie choroby zasadniczej. U pacjentów z niewydolnością nerek wskazane jest zastosowanie dializoterapii.

6 Płynoterapia okołooperacyjna

W tab. 27.8 zestawiono różne rodzaje płynów, które podaje się podczas zabiegu operacyjnego i znieczulenia, w zależności od potrzeb i wskazań.

6.1 Roztwory krystaloidów

Krystaloidy są roztworami elektrolitów lub nisko-cząsteczkowych węglowodanów. Mogą one swobodnie dyfundować przez błonę naczyń włosowatych i dlatego co najwyżej 1/3 ich objętości pozostaje w obrębie naczyń. Roztwory te stosuje się w celu zapewnienia zapotrzebowania podstawowego na płyny, wyrównywania ich strat oraz w celu korygowania określonych zaburzeń. W zależności od składu, krystaloidy są izotoniczne, hiperto-niczne lub hipotoniczne w stosunku do osocza. Najważniejszymi stosowanymi w praktyce klinicznej krystaloidami są:

-    zbilansowane roztwory wieloelektrolitowe,

-    izotoniczny roztwór soli kuchennej (0,9% NaCl, sól fizjologiczna),

-    roztwór mleczanowy Ringera i jego modyfikacje,

-    roztwór mleczanowy Ringera w 5% glukozie i jego modyfikacje,

-5% roztwór glukozy.

W tab. 27.9 przedstawiono skład niektórych roztworów oraz dla porównania podano skład płynu zewnątrzkomórkowego (ECF - extracellularfluid).

6.1.1 Roztwory wieloelektrolitowe

Roztwory wieloelektrolitowe zawierają najważniejsze elektrolity, których całkowite stężenie odpowiada w przybliżeniu osmolamości osocza, przy czym stężenia poszczególnych składników w różnych preparatach handlowych są zmienne. Roztwory te są izotoniczne względem osocza i dlatego są środkami z wyboru w rutynowej plynoterapii okołooperacyjnej oraz w pokryciu zapotrzebowania podstawowego na płyny. Stosowane są:

-    roztwory wieloelektrolitowe,

-    izotoniczny roztwór soli kuchennej (0,9% NaCl, sól fizjologiczna),

-    roztwór Ringera i roztwór mleczanowy Ringera,

-    ich odmiany.

Tabela 27.8 Płyny stosowane w okresie około-operacyjnym do uzupełniania objętości

Krystaloidy

-    roztwory elektrolitowe

-    roztwory niskocząsteczkowych węglowodanów

Sztuczne koloidy

-    hydroksyetylowana skrobia (HES)

-    dekstran

-    roztwory żelatyny

Krew pełna i jej komponenty

-    krew ze stabilizatorem ACD lub CPD

-    koncentrat krwinek czerwonych (KKCz)

-    albuminy ludzkie

-    świeże osocze


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen0382 382 II Anestezjologia ogólna nak wskazane przy utrzymującej się tachykardii lub zaburzeni
larsen0704 704 II Anestezjologia ogólna odłokciowa (zob. ryc. 26.32a). Punkcję tej żyły można wykona
larsen0316 316 II Anestezjologia ogólna -    Czy cierpi Pan/Pani na astmę oskrzelową?
larsen0318 318 II Anestezjologia ogólna manych wyników badań nieukierunkowanych są dla oceny ryzyka
larsen0320 320 II Anestezjologia ogólna3.1.3    Elektrolity, mocznik, kreatynina,&nbs
larsen0322 322 II Anestezjologia ogólna znać, gdyż mają one wpływ na anestezjologiczne postępowanie
larsen0324 324 II Anestezjologia ogólna zakresie. Często także należy rozpocząć operację nim nadejdą
larsen0326 326 II Anestezjologia ogólna -    przedawkowanie leków, zwłaszcza
larsen0328 328 II Anestezjologia ogólna Dick W, Encke A, Sehuster HP (Hrsg): Pra- und postoperative
larsen0330 330 II Anestezjologia ogólna 3.9.5 Wybór metody znieczulenia...... . 367 6 Choroby
larsen0332 332 II Anestezjologia ogólna -    leki przed wary tmiczne, -   &
larsen0334 334 II Anestezjologia ogólna Tabela 16.2 Grupy ryzyka krążeniowego wg
larsen0338 338 II Anestezjologia ogólna zapotrzebowaniem mięśnia sercowego na tlen a ilością dostarc
larsen0340 340 II Anestezjologia ogólna W ciągłym zapisie EKG stwierdza się zmiany w przebiegu odcin
larsen0342 342 II Anestezjologia ogólna nologii w przyszłości należy oczekiwać bardziej niezawodnych
larsen0344 344 II Anestezjologia ogólna Rozpoznanie. Wiele ponownych zawałów w okresie okołooperacyj
larsen0346 346 II Anestezjologia ogólna 346 II Anestezjologia ogólna t. wieńcowa prawa t. brzeżna os
larsen0348 348 II Anestezjologia ogólna 2.3.10 Znieczulenie ogólne: podstawowe zasady Podstawową zas
larsen0350 350 II Anestezjologia ogólna Obydwa te schorzenia są podłożem niewydolności serca u prawi

więcej podobnych podstron