larsen1342

larsen1342



1342 III Anestezjologia specjalistyczna

(przeważnie 2-3 mg/kg/godz., a w przypadku stosowania podtlenku azotu jeszcze mniejszych). Jeżeli to konieczne, można takie znieczulenie uzupełnić silnym opioidem, np. fentanylem lub remi-fentanylem.

Zwiotczenie mięśni. Najczęściej 0,25% bupiwaka-ina nie wywołuje pełnego zwiotczenia chirurgicznego, wskutek czego nie można wykluczyć parcia podczas operacji. Dlatego pacjent na początku musi zostać zwiotczony w zwykły sposób. Dawki powtórne - jeżeli w ogóle są potrzebne - mogą być zredukowane. Blokadę nerwowo-mięśniową można monitorować z użyciem relaksometru.

Leczenie płynami. Z powodu przedzwojowej blokady współczulnej konieczna jest dokładna obserwacja cis'nienia tętniczego i częstości akcji serca oraz uzupełnienie łożyska naczyniowego płynami w odpowiednim czasie. Podstawowe zapotrzebowanie może być zaspokojone za pomocą krystalo-idów, np. 500 ml roztworu ełektrolitowego/godz.; większa utrata krwi musi być uzupełniana preparatami krwiopochodnymi.

Ochrona przed utratą ciepła. Znieczulenie ze-wnątrzoponowe powoduje zwiększony przepływ krwi przez skórę i utratę ciepła. Dlatego u wszystkich pacjentów trzeba podjąć czynności zapobiegające utracie ciepła.

Ekstubacja. Nawet po długo trwających operacjach wykonywanych w opisanej wyżej kombinacji znieczulenia ogólnego z zewnątrzoponowym pacjenci budzą się nieodczuwając bólu i oddychając samoistnie. Jednak aby ich ekstubować muszą być spełnione następujące warunki: czynność układu krążenia musi być stabilna, nie może występować hipoksemia, działanie resztkowe środków zwiotczających oraz temperatura ciała pacjenta powinna być w granicach normy.

2.8.6 Leczenie bólu pooperacyjnego

Cewnik umieszczony w przestrzeni zewnątrzoponowej zapewnia skuteczne leczenie bólu po operacji. Po operacjach nadbrzusza konieczna jest blokada czuciowa segmentów Th5-Thl0. Można ją uzupełnić podając do przestrzeni zewnątrzopono-wej opioidy (szczegóły zob. rozdz. 20).

Ocena sposobów leczenia bólu pooperacyjnego wg zasad EBM. Systematyczny

przegląd piśmiennictwa przeprowadzany przez Cochvane Cołłaboration na temat zastosowania środków znieczulających miejscowo podawanych do przestrzeni zewnątrzoponowej w chirurgii jamy brzusznej i porównanie ze znieczuleniem opartym na stosowaniu opioidów wykazał: znieczulenie zewnątrzoponowe z użyciem środków znieczulających miejscowo powoduje szybszy powrót czynności jelit niż systemowa podaż opioidów. Jakość działania przeciwbólowego jest taka sama; badania nad skojarzonym podaniem środków znieczulających miejscowo i opioidów do przestrzeni zewnątrzoponowej wykazują poprawę jakości znieczulenia. Działanie opioidów podanych tą drogą na ruchy pery-staltyczne jelit nie jest jednak dokładnie znane i wymaga dalszych badań.

Dokonując porównania częstości występowania PONV po znieczuleniu zewnątrzoponowym z użyciem środków znieczulających miejscowo i systemowo stosowanych opiodów, nie stwierdzono różnicy.

3 Szczególne rodzaje znieczulenia

3.1    Niedrożność jelit

Mechaniczna niedrożność jelit to zagrażające życiu przerwanie pasażu jelitowego. Musi być ona leczona chirurgicznie, co polega na zlikwidowaniu przeszkody w jelicie i odessaniu treści jelitowej. Wskazanie do otwarcia jamy brzusznej jest nagłe nawet wtedy, gdy nie jest dokładnie znana przyczyna choroby. Operacja może być jednak przeprowadzona po dokładnym przygotowaniu pacjenta; zbytni pośpiech nie jest zazwyczaj wskazany. Zwiększa on tylko częstość występowania powikłań. Leczenie ciężkich zaburzeń gospodarki wodno-elektrolito-wej wymaga przesunięcia operacji o kilka godzin.

3.1.1    Patofizjologia

Z powodu przeszkód mechanicznych w pasażu treści jelitowej dochodzi do rozdęcia jelita powyżej zwężonego miejsca, zastoju znajdującej się tam treści oraz nagromadzenia gazów. Przejściowo może pojawić się nadmierna perystaltyka oraz perystalty-ka wsteczna, która szybko przechodzi w stan porażenia jelit. Z powodu rozdęcia woda nie może być resorbowana przez ścianę jelita.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen1182 1182 III Anestezjologia specjalistyczna ^ Pokrycie zapotrzebowania płynowego w ilości ok.
larsen1226 1226 III Anestezjologia specjalistyczna oka. Oko operowane jest zabezpieczone metalową pł
larsen0984 984 III Anestezjologia specjalistyczna 984 III Anestezjologia specjalistyczna 7.3.9
larsen0986 986 III Anestezjologia specjalistyczna Wartos ci gazometryczne u ciężarnych: -  &nbs
larsen0988 988 III Anestezjologia specjalistyczna Objętość osocza i komórkowa część składowa krwi ni
larsen0992 992 III Anestezjologia specjalistyczna „Stężenie analgetyczjne" halotanu, enfluranu,
larsen0994 994 III Anestezjologia specjalistyczna żający życiu obrzęk płuc, nawet w ostatnim trymest
larsen0996 996 III Anestezjologia specjalistyczna zależy od tego, czy środek jest iipofilny i niezjo
larsen0998 998 III Anestezjologia specjalistyczna 998 III Anestezjologia specjalistyczna ż. główna g
larsen1000 1000 III Anestezjologia specjalistyczna Ten zespół prawdopodobnie występuje tylko wtedy,
larsen1002 1002 III Anestezjologia specjalistyczna Tabela 37.3 Iloraz stężeń amidowych środków
larsen1004 1004 III Anestezjologia specjalistyczna ■ Prawidłowa wartość częstości akcji serca płodu
larsen1006 1006 III Anestezjologia specjalistyczna Ryc. 37.4. Drogi przewodzenia bólu porodowego. W
larsen1010 1010 III Anestezjologia specjalistyczna Znieczulenia zewnątrzoponowe w położnictwie. Syst
larsen1012 1012 III Anestezjologia specjalistyczna cje, aby utrzymać dobrą analgezję, także liczba s
larsen1014 1014 III Anestezjologia specjalistyczna Tabela 37.4 Opioidy podawane podpajęczynówkowo po
larsen1016 1016 III Anestezjologia specjalistyczna nowej. Najrzadziej do jednostronnego znieczulenia
larsen1018 1018 III Anestezjologia specjalistyczna 6.2.11 Podział zadań - współpraca anestezjologa z
larsen1020 1020 III Anestezjologia specjalistyczna -    rodzaju wskazań do operacji,

więcej podobnych podstron