mechanika3

•    forma rozwiązania zadania jest zgodna z formą prezentowaną przez nauczyciela na ćwiczeniach oraz z formą wymaganą na kolokwiach, w ćwiczeniach domowych i na egzaminach.

•    komentarze w zadaniach ograniczone są do niezbędnego minimum, przy czym uwzględnia się komentarze wcześniej podane w podstawach teoretycznych i w zadaniach poprzedzających, aby uniknąć powtórzeń.

•    nauczyciel, prezentując na ćwiczeniach audytoryjnych wybrane z podręcznika zadania, podaje pełny komentarz słowny.

Z podręcznika mogą korzystać również studenci innych wydziałów Politechniki Warszawskiej, jak również innych uczelni technicznych.

Autorzy składają serdeczne podziękowanie Panu mgr inż. P. Szurgottowi oraz Pani E. Kowal z Wojskowej Akademii Technicznej w Warszawie za komputerową edycję rysunków i tekstu. Wyrazy podziękowania autorzy kieru-ją również do Recenzentów, Prof. J. Nizioła z Politechniki Krakowskiej oraz Prof. A. Tylikowskiego z Politechniki Warszawskiej, za merytoryczne i życzliwe recenzje.

Autorzy składają również podziękowanie Pani redaktor T. Woźniak (OW PW) za profesjonalną redakcję podręcznika.

Uwagi do podręcznika i zauważone usterki prosimy zgłaszać pod adresem: klasztorny @ poczta, f m

Autorzy

6

Pi/cdmow.i

I. STATYKA

I I PODSTAWY TEORETYCZNE

i I I DZIAŁANIA NA WEKTORACH

h/rNtrzcnny kartezjartski układ współrzędnych oraz wersory przyporządkowani osiom układu przedstawiono na rys. 1 .la. Dowolny wektor a jest sumą n . li rzutów na osie x. y. z. pokazanych na rys. 1 .Ib.

Aipis analityczny wektora a ma postać:

a =

a c * a c + a e

li yy z

(1.1)

jrd/ie a_t. a_y, a. są składowymi wektora. Składowe wektora są liczbami, h >i: mogą być dodatnie, ujemne lub równe /cru. Wersory są wektorami l»dnostkowymi, określającymi kierunek i uprzywilejowany zwrot odpowiedniego rzutu wektora na oś.

7

Statyko. Podstawy tcorctyt/nr