Obrazek 0002

30

W zależności od tego, czy namnażanie drobnoustrojów prowadzone jest w środowisku o ograniczonej, zawartości składników pokarmowych czy też w warunkach stałego dopływu substratów pokarmowych i eliminacji ze środowiska wzrostowego produktów przemiany materii rozwijających się w nim drobnoustrojów, wyróżniamy hodowlę statyczną i ciągłą. Hodowla ciągła znajduje zastosowanie w warunkach przemysłowych.

Jeśli osobniki stanowiące wyjściowe inokulum, znajdują się w jednakowej fazie wzrostu to taką hodowlę nazywamy zsynchronizowaną. Tego typu hodowle mają zastosowanie głównie dla celów badawczych.

Tabela 8

Metody prowadzące do uzyskania hodowli.

Materiał: wyjściowy	Sposób posiewu	Narzędzia	Podłoże docelowe
podłoże płynne	przelewanie	**	podłoże płynne
podłoże płynne	przenoszenie	pipeta miarowa	podłoże płynne podłoże stałe
podłoże płynne	przenoszenie	pipeta niemiarowa	podłoże płynne podłoże stałe
podłoże płynne	1 przenoszenie	eza bakteriologiczna (eza prosta, eza z oczkiem)	podłoże płynne podłoże stałe 1
1 podłoże stałe	przenoszenie	eza bakteriologiczna (eza prosta, eza z oczkiem)	podłoże płynne podłoże stałe _i

Charakter wzrostu na podłożach płynnych zależy od:

•    wymogów tlenowych mikroorganizmu

•    właściwości fizyko-chemicznych podłoża

•    natlenienia środowiska

•    metody hodowli

Przy założeniu, że mamy do czynienia z hodowlą czystą może to być wzrost:

• dyfuzyjny (zmętnienie) - równomierny w całej objętości podłoża w postaci ; zmętnienia, charakterystyczny dla drobnoustrojów względnie beztlenowych, j

Dodatkowo przy wzroście dyfuzyjnym na powierzchni podłoża może wystąpić membrana, pierścień lub osad na dnie probówki

•    w postaci kożuszka na powierzchni - typowy dla drobnoustrojów ściśle (bezwzględnie) tlenowych

•    w postaci pierścienia tuż pod powierzchnia podłoża - typowy dla mikroaerofilnych mikroorganizmów, tj. rosnących przy obniżonej zawartości tlenu (5%)

•    w postaci osadu na dnie - typowy dla drobnoustrojów preferujących warunki beztlenowe. Osad może mieć formę kłaczków lub grudek

Formy wzrostu na podłożach płynnych przedstawia rys. 5

Rys. 5

Typy wzrostu na podłożu płynnym

"1 ; [
ii	U				&

Jednostką tworzącą kolonie - jtk (ang. colony forming unit - CFU) może być pojedyncza komórka tub ich naturalne skupisko np.: dwoinka, grono (gronkowce), łańcuszek (paciorkowce), itp.

Określanie cech morfologicznych kolonii ma znaczenie przy oznaczaniu przynależności systematycznej drobnoustrojów. Morfologia niektórych kolonii, szczególnie na podłożach różnicująco - wybiórczych bywa niekiedy tak charakterystyczna, że w znacznym stopniu ułatwia dalsze różnicowanie drobnoustrojów. Morfologia kolonii bakteryjnych zależna jest od:

ttofuiyjny

kożuch

pierścień

DEFINICJA

Kolonią nazywamy skupisko drobnoustrojów, widoczne gołym okiem, wyrosłe na powierzchni lub w głębi PODŁOŻA STAŁEGO, powstałe z jednostki tworzącej kolonie (jtk).