Obraz3

_wStawka 14-3

.„„ia do siebie _a fnowieH*³

Tre*^{11 9}    _d osiem patyczków p

„huto”

rs.^ays*rr srs£3Vs

Większość tych proc* _irenowanlu dzieci ..... . ^^MWaniZ_riJoZ tego zachowań*

w monitorowaniu P°P^r*    _czynionych postępów

oraz Ogradzaniu s,ę ^^ ^c;_n;ⁿ;_um , _Drabman.

(Kendafl i Brasweii. '**■    _ciekawe badanie.

₁₉₇₉). Przedstawimy    _{me(ody mo}żna wyko-

ktore pokazuje, tak tego W    _zadań szko-

^stać w odniesieniu do wykonyw

«TJ!££»■»»»*>* =»«»“'

_{/e można} rym dzieciom pomóc, jeśli nauczy się j pracować systematycznie, krok po kroku zblizac się do rozwiązania, kierować swoim działaniem za po mocą udzielanych sobie wskazówek Po wstępnym okresie, w którym badacze tylko obserwowali dzieci samodzielnie wykonujące zadania. trening rozpoczynał się od modelowania auto-mstrukcji Modelowanie to w przypadku prostego dodawania

8+0 = 15

wyglądało następująco:

..Najpierw muszę przeczytać przykład. Osiem

akaS liCZba równa Sip niAlnaćrio Trv met

mów z

plus

jakaś liczba równa się piętnaście. To jest dodawanie więc trzeba otoczyć znak. Otaczam plus. Teraz

Kładę osiem patyczków pod ósemką *, _od. tyle patyczków pod ok.enkiem. aż razem piętnaście: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. 11 ,₅ Teraz liczę patyczki pod okienkiem: i ₂’ 3 ^l4-6 7 Jest siedem patyczków pod okienkiem ’ o'⁴’⁵-,est to odpowiedź, którą wpiszę do okienka plus siedem równa się piętnaście”. f Dzieci potem ćwiczyły 1 dostawały ,_nfor zwrotne tak długo, az były wreszcie w stanie dzielnie formułować prawidłowe autoinstrukcje ^ wiązywania zadań. Wtedy wprowadzano 5/°*’ wzmocnień. W eksperymencie zastosowano ró^ rodzaje wzmocnień; najbardziej interesu;arv

wzmocnień. vv eksperymencie zastosowano ró rodzaje wzmocnień; najbardziej interesujący wyrt^ się ten. który polegał na nagradzaniu dzieci z_a?' ze po prostu dalej wykorzystują autoinstrukcje _pr° rozwiązywaniu następnych zadań z matematyki Dane dotyczące trójki uczniów, trenowanych przez kilka tygodni, zostały przedstawione na rys 14-2. Wskaźnikiem zmiennej zależnej (na osi pionowej) jest liczba poprawnie rozwiązanych zadań z matematyki w okresie poprzedzającym trening oraz po wprowadzeniu wzmocnień. Przypomnijmy że dzieci te nie były nagradzane za poprawne rozwiązania zadań matematycznych, lecz za stosowanie autoinstrukcji. Zatem poprawa ich wyników w matematyce może być wiązana wprost z kierowaniem się przy rozwiązywaniu zadań wskazówkami wypowiadanymi do siebie. Eksperyment stanowi dobry przykład wykorzystania treningu w zakresie sa-moregulacji jako metody pracy w klasie szkolnej (Roberts. Nelson i Olson. 1987).

podobna ^0 "^a9rody' ^{na klór}3 ^musi trochę poczekać. Jest to oczywiście sytuacja dokonywania wygoni^Sr°^lyki^{anyCh w życiu} dziennym dzieci (i dorosłych) sytuacji ^n,a. czy zaoszczędź ń ^ ^UP'^{Ć SObie mał}^ ^zabawk? ^za kieszonkowe z tego tygod-Czy przekąsić byle co _t^P'^eni^^dze 1 kup,ć większą zabawkę w następnym tygodniu? będzie podawane póżn^o R^{Zy zachować a}P^tyt na coś naprawdę smacznego, co zdolność odraczania _ari? ^adania ujawniły więcej czynników oddziałujących na ^kusy. co być może jest * ' ^ ⁿ'^Z czynników wpływających na odporność na P°* stywanych w tych eksper^r³⁰⁶ n'^{eCO w,ększ}3 złożonością zadań wykorzy*