Obraz (128)

Cechy psychogramów charakterystyczne dla osób antysocjalnych

Trudno określić, ile jest uwarunkowań wrodzonych, a ile społecznych w osobowości antysocjalnej. Wszystkie osoby antysocjalne cechują się jednak brakiem uspołecznienia, empatii, uczuciowością nieprzystosowaną i negatywizmem.

Boss (1931) rozróżnia trzy stopnie antysocjalności: silny, średni i słaby. Typ słaby jest stosunkowo przystosowany, z dobrą prognozą; osoby tego typu mają najmniej S, typ przeżywania koartywny, szok „barw”, ale % F+ wysoki, liczba W w normie, mało Dd, wysoki % A + Ad i % P. Ich lękliwość ujawnia się dużą liczbą c oraz Hd > H i Ad > A

Inaczej wyglądają protokoły osób o silnym i średnim stopniu antysocjalności:

1)    Duża liczba S, zwiaszcza u typów silnych.

2)    Typ przeżywania (T. P.) egocentryczno-ekstraw^ertywny. Brakuje M i FC, natomiast występują CF i C.

3)    % F+ względnie wysoki.

4)    Sekwencja chaotyczna, zwłaszcza w typach silnych.

5)    Typ ujmowania (T. U.) W-Dd-S.

6)    H > Hd, A > Ad.

7)    Dużo c.

Według naszych doświadczeń u osób aspołecznych £C > Xc i c są nieliczne. Zulliger (1938) podaje cechy protokółu Ro wskazujące na trudną wychowalność badanego antysocjalnego.

Mała wychowalność

1)    Brak lub mało FC.

2)    Dużo CF i C.

3)    Brak M.

4)    Mało H+Hd.

5)    Mało Fc.

6)    Dużo S.

7)    Ruchy skulone.

8)    Słaba inteligencja.

O złej wychowałności mówią więc sygnatury, które wskazują na brak uczuciowości uspołecznionej i kontrolowanej intelektem, natomiast na emocjonalność egocentryczną, impulsywność niekontrolowaną, brak powściągu, brak zainteresowania

ludźmi, a skulone) : Im n Po ni: dzy 30-o‘ młodocia

Gru_f L. vy Średi W = S = 2 M = FC = F = 7 F+ = Bada a normali krotnie w< pie norm (dwukrot osobow^oś zmie gruj:

W p Niektóre się z jakir właściwyc schizofrer Najb tyzm, czy

W pi łej liczby niczeniu

96

CECHY PATOLOGICZNE WYSTĘPUJĄCE W PSYCHOGRAMACH

CECHY P!