Obraz (17)

-    A ten człowiek, którego w tej chwiii trutniem nazywamy, czy to nie był ten, w którym pełno takich przyjemności i pożądań i rządzą nim pożądania D niekonieczne, a kim rządzą konieczne, ten jest oszczędny i w typie oligarchii?

-    Ano, cóż?

XII! - Więc wróćmy do tego, jak się z typu oligarchicznego robi typ demokratyczny 1 3

. Mam wrażenie, że on się po większej części tworzy w ten sposób.

-Jak?

-    Kiedy młody człowiek wychowany tak, jakeśmy przed chwilą mówili,

1 3

Złe towarzystwa psują dobre obyczaje. Powoina utrata równowagi wewnętrznej i panowania nad sobą, opisana przenośniami wziętymi z przewrotów politycznych, aby zaakcentować podobieństwo między strukturą jednostki a ustrojem i destrukcją państwa. To pięknie wypada stylowo, ale zmienność zainteresowań nie musi być zawsze objawem upadku moralnego. 55.9 D Księga VIII 269

bez wykształcenia a oszczędnie zakosztuje miodu trutniów i zacznie obcować z istotami pełnymi ognia, które są do wszystkiego zdolne, a umieją dawać przyjemności różnorodne i wielobarwne, i takie, i inne, to tam gdzieś, bądź przekonany, będzie też początek jego przemiany wewnętrznej z typu E oligarchicznego w demokratyczny.

-    Koniecznie musi tak być - powiada,

-    Więc czy nie tak, jak się państwo przemieniło, kiedy jednej ze stron przychodziła pomoc z zewnątrz, pomoc podobna stronie podobnej, czy nie tak samo i młodzieniec się przemienia, kiedy do niego z zewnątrz taki rodzaj pożądań przychodzi, który pomagać zaczyna jedne j części jego własnych pożądań, pożądaniom pokrewnym i podobnym?

-    Ze wszech miar przecież.

-1 jeśli, uważam, jego pierwiastek oligarchiczny dostanie jakąś p o m oc przeciwną - gdzieś tam ze strony ojca albo i od kogoś innego w domu - w po- 560 staci u p o m n i eń i nagan, wtedy zaczyna się w nim rozterka i bunt strony pokonanej, i walka wewnętrzna, w której on zaczyna wojować sam ze sobą.

-    No, cóż.

-1 nieraz bywa, tak myślę, że demokratyczny pierwiastek ustępuje miejsca oligarchicznemu; wtedy niektóre z jego pożądań zanikają, inne muszą iść na wygnanie, kiedy pewien wstyd zapanuje w duszy młodego człowieka, i oto robi się w nim lad wewnętrzny na nowo.

-    To się zdarza nieraz - powiedział.

-    Ale znowu myślę sobie, mnożyć się w nim zaczynają i wzmagać pożądania inne, tym wygnanym pokrewne i razem z nimi wzrosłe, dzięki ternu że wychowanie ojcowskie nie było umiejętne. B

-    Przecież nieraz się tak zdarza - powiedział.

-    Nieprawdaż - one go ciągną do tego samego towarzystwa i mnożą się gwałtownie przez potajemne obcowanie.

-    No, cóż.

-    A w końcu myśię, opanują wysoki zamek duszy młodzieńca, spostrzegłszy, że on stoi pustką; nie ma w nim nauk i zajęć pięknych ani myśli prawdziwych, które najlepiej straż pełnią i pilnują dusz bogu miłych. C

-1 bardzo - powiedział.

-    A fałszywe I blagierskie myśli, i mniemania, uważam, zamiast tamtych wedrą się na górę i-obsadzą miejsce w takim człowieku.