obserwacja (1)

PRÓBKI CZASOWE:

•    obserwacja rozbija się na szereg części, próbek rozrzuconych w czasie vvg ustalonego klucza,

•    reprezentatywność próbek w stosunku odpowiedni dę$H§f e^sptylrozkład w czasie,

•    długość próbek i ich rozkład w czasie zależą ponadto od tego co badane ZH$l8^.--t|pj!0jpje,

•    badanie <J$bywa się w grupach,

•    trwa ok. 5- 20 isŁ,,.

•    obserwacja.d®|yczy często występujących p#hfwą%

•    sposób nptowarua zalezy $d przedmiotu

1.    może to tai ^s$b‘l!ttograficzny,

2.    lub ustalen^,^^;|ji^®®_i a potem tylko ggaznączanic łub skale ocen,

3.    rejestracja graficzna np. kontakty społeczne ^MRMWSta diagramie,

4.    ilościowe

•    wymaga sgBphjęgp przygotowania np. jeśli tśg to#®# listy kategorii sami tartCWA ustalić,

•    ekonomiczna,

•    oddziela zachowanie od jego bezpośredniego kontekstu.

OBSERWACJA FOTOGRAFICZNA:

•    jest to obserwacja ciągła i nieprzerwana w pewnych odcinkach czasu, w porównaniu z dzienniczkami jest krótsza,

•    dążymy do zanotowania wszystkiego co się da bez dokonywania selekcji i w takiej kolejności w jakiej obserwowane zjawiska występują,

•    notowanie obserwowanych zjawisk na poczekaniu, wtedy gdy one występują, używanie języka potocznego,

•    zalety;

•    dotyczy różnych dziedzin życia, a potem się dokłada szczegóły opracowania,

•    uwzględnia całóśc Sytuacji, miejsce i zachowani innych osób,

•    unika interpretacji,

•    notuje czas wszystkich zdarzeń,

•    jest bardzo rzetelna, różnorodna, bogata w szczegóły,

•    wadąjest trudność rejestrowania.

Opracowanie protokołów obserwacji może być:

■    jakościowe - sporządzenie charakterystyki,

■    ilościowe - jak często dane zachowanie występuje, jak długo trwa, jakie jest nasilenie. PRÓBKI ZDARZEŃ

•    zarówno®i|peż|tó© JAS zakończenie obserwacji jest wyznaczone zachowaniem się dziecka,

•    technika analogiczną jak yy jłjĘzggtadku próbek fotograficznych lub czasowych,

•    głównym celem jest uchwycenie zachowania jako funkcji sytuacji,