P1010909

pnfęciamio charakterze i n tent}scyphnnmym i o s^croŁi,„ .

Łrr„r Km im*M m**f*    Munmc/yi' IcnHc-

tam»n_łm«.    ,    ^R° ^p,’i«C h'>'« >,

sreebninne na polsk im gnmclc. gł<Su„|_{c d},. . ,

Ki*»M>⁴ⁱ angknameprkańslcicj ,«», mc_mi^^c.°">Pi^h|u d\skursti •«**fu >' **w«sMdr . kładące nacisk nn

«*.<«... perspektyw«• komun,kacytnę,<U ..oa2007). ,‘ ^pf"c konwm. metodolofteme ntezbyt Pokonujące.    w    ^h*<lM

charaktet autonomiczny. mott byt nnzpa tryscany _Jak(> ni£°"<>. *>. teki '"^e.

I*"?"***    <">wtjastofcjk_amTJ?^ny *kCN

n*tfu »?TW»**•'    komecaiojM i_do,..„ '""‘"cyjn,_kl""^t «ly».

-----------/    .    "^,cr*iCdhnL ®    '

myijcgonyrwenmnia). by zaistnieć, by być tekstem wlośn; " ^Sob'c iii**¹** cant. wprowadzony w określony kontekst komunikacyin * ~ ^niUsi *ust« ; ^u* przenosi K>wnict. ślad) przew idy wancjprzez autora s\i_Ul ' •* ^,n,crP^r«#ćv«n °^dc*>-:> podzielają kognity wiści. definiując tekst jako zbiór _u \ ^^l>db,0ru). Si-,,, ' ^ r u akcie komunikacji wraz z ich interpretacj i *, ję^ykou, °,^W,s^o

uulosciwmacyjnej blawetwtedy lwi » P™P»dku tekst,!ⁿ "*> o j_CD "*Pcj, ,vi    (*J okoliczności powstania (tekst «m ,_cra    ^"cgo). „j, ⁿⁱCfci.

- w), by zaistnieć. by być leksiem wl •„ ''^U " *⁰bic®i._d*°*^,«ic

»    *<»<«eł;sl kon.unikacv!^T.~^m,,si>-

przenosiromin.'”*^,,,vr'^v^,^uioł-n_{sx fu} ..    ł ^‘ncyi,, *^v'

to podzielają kognity wiści. definiując tekst jako zbiór _u ^ ¹ . ^ior*0. Stan ^ \\anvch w akcie komunikacji wraz z ich interpretacja *! ^r,1*^clVję«vkou\ °.^W,s^o bądź czytelnika'(T^ow-ska 2001: 244). Trudno zltcm^T^ ^Pne* slulk**' na ru lerdzenie. ze tekstów i przy sługuje polna amonom _a Z*³*¹* eaZ.^ cza ona dekontckstualizację. W św ietle tego. co dotąd ^Sf^mantyc_ię_na ; , ^^eżcń

nione będzie stwierdzenie. Zew istocie każdy tekst ma '^cd*‘^aoc. Upn.."* °*ⁿ*-każdym odnajdziemy perspektywę nadawcy i rclacie.. 1 ^arak,crdvsk_UlJ.^^0,noc-każdcgozalezy od sieci uwikłań sytuacyjnych'. \_ł('L_mv^{SUnku do} °dbio_rc "'^V '*'

um*.- - przenosząc się na poziom idea lizać ii - ,, „„ ' . ^Wn,« dyskursu, ^SCns

'***»■ Obłego teżkonceptualizacji dyskursu nie powiS"'-⁰" ⁰^ ^cech? kat^^OŚĆ cji wobec tekstu.    ^p uduśmy budować / ^{3 e8}°ⁿⁱ

Myślę, że z kilku powodów, o któnęh pow iem , ,    '^la°P02y-

ro»_S7Cchn^

- M    o /jdwM,_lu. |_l ,_r'' !"^f!U'^:,'^ra“ 'W.-Ousak lyos^^^PRci

chcln Policnidt. SlęgnJ^c do b_Wnov„i , _cv(nych P<«h>*ę «ta

**......

''“'"-Ko

„,,„,tyl>«jon.lł*ow.ny ,p„|„_/nlc    Ny^,^m "*««»., *

_reg,,l_nch..i«immko»_n„_inch.._(N yp _Pr„_klykt •    ^

.„cji danej w«pótaloty moZn. ,_M„_m    **»

umotHwM poroammicnic pod w.runEr™™* do r_Unk',ⁿ”'m._c<.,"^k>»,

/„mienie m bliskie jest propozycji. '^'ze_Mn?*^,n*a_n-_u, ■ **> mwy.

«"» wcwgHh.j J.nfn. I .boche. imMuj^^"***

»»"<« “ P"’^ce,le    teksu, i wy^_i'^kur’'J«ko n^r'">vT^

przyjmuj* s,ę w/orce społec/nc i kultuJ^T'a ZL*?**i „Z'Z

leresujncc nns pojęcie wyb,cynie do /achowll'"^’'¹'''^{1 ,}'V,) _A '"'*⁵ >«i sw‘ zastanowić. czy szerzej roz.tmi.ny dy,k_ur, ^J9?^kowych N^!' ’"'^a"^dn'*sd^'' wcze^e, definicji Nycz* jako

badan.® tmwną/ądoujown.eniaokreślonych*PoLZ ***»*»**:, Cownrt kulturowych . komunikacyjnych^k»*» ludzi, może mieć znstosownnie w badaniach .• ^p'^k1s1i‘n»' sboW cepcji-jak wyraźnie widać, sposób    «■*

czynników natury pozajęzykowej. którym pr,"*^ ^ ^UW*W w ^{J W} (wortoprzypomn.e0.ie tok rozumiane analiz/^'** ««H pier^^^* językowej komunikacjt). Uważam jednak. 'zc WaZZ? szczególnie inspirująca, gdy rozważa się dziś kJ ^ko"«Peja dysW * języka, bowiem kładzie ona nacisk na szczególny rSzvT°"^e80 "^mcowiT s_Pól przekonań rozmówców (wspólnota interpr^^s* ?"“**“• Jaktm je*®* interakcji.    > l<*acych_Upodsu

Po pierwsze, szeroki zakres, jaki nadajemy tej katee obserwujemy w języku teoretycznym innych odmianw^S^bUski,“y^c'^,u- Wtóre twa (por. dyskurs religijny, polityczny. literaturoznowamT**™^ Piśmiennie. „y ale także dyskurs mody, dyskurs tańca, dyskurs "^/^e"^,,n«'K.-_ny. retorem. powszechnie przeświadczenie (por. Condor.'Antaki 2001om?*⁰* ^Podz''^l»m przez nas rzeczywistość jest wytwarzana w toku praktyk i* ^doi''^M;‘^«n uważmy. że „komunikacyjnych" nie znaczy wyłącznie we J'⁰"^lumUc>»'>sh (z; kursu wspólny dla całej humanistyki obiekt badawczy co ™    , ⁾~^CZ>mzd>

growanym charakterze obserwacji, choć prowadzonych z Mw®⁰*^m’ (por. Discours Studies). Wsłuchajmy się w brzmienie dwu gŁtęnkoS;

3 Pojęcie wprowadzone do teorii interpretacji przez Stanley. Fisha. Zob.: Fish Moi