P1050826

WOITAMPEROMFTRIA I AMPEROMETRIA 4H

Rys. 5.69. Graficzne wyznaczenie potencjału półfali i liczby elektronów biorących udział w reakcji na podstawie równania fali polarograficznej

wartości lg

= 0 (punkt przecięcia osi potencjału) występuje

potencjał półfali.

Przyjmując za graniczny prąd dyfuzyjny wartość /_di/ = 45 pA (największe wyznaczone natężenie prądu, które ze wzrostem napięcia ulega już stosunkowo niewielkim zmianom), oblicza się wartości

lg 7—^-7-, podstawiając wartości chwilowego natężenia prądu dyfu-r<t.i—la

zyjnego, przy danym potencjale. Na rysunku prosta przecina oś x przy potencjale —0,74 V i taki jest potencjał półfali depołaryzatora. Liczbę elektronów biorących udział w reakcji wyznacza się na

podstawie nachylenia prostej, które określa współczynnik —

n

Z rysunku 5.69 wynika, że nachylenie prostej wynosi 55,2 mV na jednostkę logarytmu i jest charakterystyczne dla jednoelektronowego procesu elektrodowego. Ponieważ otrzymany wykres jest prostoliniowy i nachylenie prostej jest zgodne z równaniem fali katodowej, reakcja jest odwracalna.

•    it

Przykład 4    _■ y.-_-

Do oznaczania miedzi metodą polarografii zmiennoprądowej prosto-kątnej przygotowano krzywą wzorcową przez odmierzenie do kolbek