Postaci lekĂłw 1

Postaci Leków

Leki stałe - Medicamenta solida

Proszki    - Pulveres

Tabletki    -    Tabulettae

Granulki    -    Granulae

Czopki • Suppositoria Gałki    -    Globulae

Zioła    *    Species

Leki miękkie — Medicamenta molla

Maści - Unguenta Mazidła    -    Linimenta

Pasty    *    Pastae

Plastry - Emplastra

Leki płynne - Medicamenta fluida

Roztwory    - Solutiones

R-ry do wstrzyknięć - Injectiones Krople • Guttae Mieszanki    - Mixturae

Nalewki    - Tincturae    ( wyciągi alkoholowe )

Wyciągi płynne - Extracta fluida Syropy - Sirupi Zawiesiny    * Suspensiones

Emulsje    - Emulsiones

Napary Infusa Odwary    - Decocta

Maceracje    - Maceratio

PROSZKI ■ PULVERES

Stała postać recepturowa, w której możemy podawać związki chemiczne, surowce roślinne lub zwierzęce w postaci rozdrobnionej ( cząsteczki nie większe niż 0,5 mm )

Wyróżniamy -

pulvere8 simplicis    - proste z jednego środka leczniczego

pulveres compositus ( mixti) - złożone z kilku

Proszki do stosowania wewnętrznego - ad usum intemum - p.dzielone (dozowane )

p.niedzielone (pudełkowe)

Proszki do stosowania zewnętrznego - ad usum extemum - zasypki

Proszki dzielone - zaordynowana dawka pro dosi powinna być zawarta w 1 proszku.

Tak należy zapisywać środki lecznicze należące do wykazu A,B,N .

Proszki niedzielone ( pudełkowe ) - których jednorazową dawkę odmierza chory sam łyżką lub łyżeczką.

W tej postaci należy zapisywać leki o słabym działaniu, np. Alusal, Carbo medicinalis, Magnesium sulfuricum

Masa proszku powinna wynosić 0,3 - 1,0 g .

Jest to objętościowo najbardziej dogodna ilość do połknięcia.

—jeżeli masa środka leczniczego zawarta w 1 proszku jest mniejsza od 0,3 g należy go uzupełnić środkiem obojętnym do przepisanej masy proszku.

Najczęściej stosowany podłożem obojętnym jest-

Saccharum album Saccharum lactis Calcium lacticum Amylum Solani Amylum Tritici Amylum Maydis

cukier

laktoza, cukier mleczny mleczan wapniowy skrobia ziemniaczana skrobia pszeniczna skrobia kukurydziana