Przekładnie Zębate052

3.9. Wyznaczanie statycznych naprężeń dopuszczalnych na zginanie C_{FP max}

Podczas eksploatacji przekładni zębatych występują niekiedy znaczne przeciążenia, które mogą spowodować trwałe odkształcenia plastyczne normalizowanych albo ulepszanych cieplnie lub złamanie zębów głęboko hartowanych.

Aby zabezpieczyć zęby przed tymi uszkodzeniami, należy sprawdzić je na wytrzymałość statyczną od zginania (g_{f max} < G_FP max) oddzielnie dla zębów zębnika i koła. Naprężenia dopuszczalne na zginanie statyczne a_{FP max} można wyznaczyć wg wzorów:

'FPmax

0,85a_Fst • h^_a

(3.16)

lub

st Njst

FP max

(3.17)

F st min

gdzie: 7_ga współczynnik spiętrzenia naprężeń wg Wzoru (3.20),

7_{g t} - współczynnik wrażliwości na koncentrację naprężeń od zginania wg tabeli 3.10 lub rys. 3.25.

Wytrzymałość statystyczną próbek G^ _st można dobrać z tabeli 3.9 dla niektórych gatunków materiału i obróbki cieplnej zębów, względnie obliczyć wg wzoru

^Fst ^— max ’^Flim    (3.18)

Współczynnik 7_N (współczynnik trwałości w odniesieniu do zginania zębów) wziąć z ograniczeniami w zależności od q_¥ (rozdz. 3.8.4). Dla pewnych grup materiałów można ogólnie wytrzymałość statyczną g_f st wyznaczyć:

o_{p t} = 1,6 o_{F lim}- stale węglowe wyższej jakości ulepszane cieplnie, stale azotowane gazowo, staliwa i żeliwo szare,

(j°_F st = 2,0 G_F Jim- koła normalizowane, hartowane po ulepszaniu i stale konstrukcyjne stopowe obrabiane cieplnie,

g_f st = 2,5 G_F j_; — zęby hartowane powierzchniowo nawęglane, żeliwo sferoidalne i ciągliwe perlityczne.

Dokładniejsze oszacowanie wytrzymałości statycznej na zginanie g_f t dla danych grup materiałów przy odpowiedniej obróbce cieplnej zębów (twardości powierzchni i rdzenia) można dokonać w oparciu o wytrzymałość statyczną próbek g_f st (zębów lub modeli zębów), podaną w tabeli 3.9 lub obliczyć wg wzoru

^Fst =CT°_st-^_st-^_st    (3.19)

52