przewodnikPoPakiecieR7

266 gRrnilikii

1 join	Parametr określający sposób łączenia dwóch odcinków. Wartość 0 oznacza zaokrąglone połączenie linii, 1 - połączenie szpiczaste, 2 - połączenie obcięte. Przykładowe efekty dla modyfikacji tego parametru można zobaczyć na rysunku 4.40.
lty	Parametr określający wzór linii. Określa czy ma być rysowana linia ciągła czy przerywana (a jeżeli przerywana to jak). Przykładowe efekty dla modyfikacji tego parametru można zobaczyć na rysunku 4.38. Dokładniej ten parametr jest opisany w podrozdziale 4.3.8.
lwd	Parametr określający szerokość linii, domyślna wartość to 1. Przykładowe efekty dla modyfikacji tego parametru można zobaczyć na rysunku 4.38.
mai*	Wektor określający rozmiar marginesu w calach (od krawędzi wykresu do krawędzi rysunku).
mar*	Wektor w postaci c(bortom, left, top, right) określający rozmiar marginesu przez podanie liczby linii tekstu odpowiadającej wielkości marginesu. Domyślne wartości to c (5, 4, 4, 2) + 0.1.
mfcol*, mfrow*	Dwuelementowy wektor c(nr, nc). Te parametry pomagają w rysowaniu kilku wykresów na jednym rysunku. Wykresy będą rysowane w kolejnych polach macierzy nrxnc. Wypełniane będą kolejne elementy kolumny (po użyciu parametru mfcol) lub wiersza (po użyciu mfrow). Dla macierzy 2x2 rozmiary symboli i tekstu są redukowane do cex=0.83 a dla większych macierzy do cex-0.66.
mfg*	To parametr w postaci dwuelementowego wektora wskazującego, które pole macierzy będzie wypełnione wykresem w kolejnym kroku (po zastosowaniu mfcol lub mfrow).
mgp	Ten parametr jest postaci trzyelementowego wektora, określającego, w której linii marginesu ma być narysowany opis, etykieta i oś. Domyślne wartości to c(3, 1, 0).
new*	Parametr logiczny określający, czy ma być narysowana nowa ramka (rese-tuje to ustawienia dotyczące systemu współrzędnych do rysowania). Dzięki temu parametrowi można narysować dwa wykresy o różnych osiach na jednym rysunku.
oma*	Wektor w postaci c(bottom, left, top, right) określający rozmiar zewnętrznych marginesów w liniach tekstu.
omd	Wektor w postaci c(xl, x2, yl, y2) określający współrzędne zewnętrznych marginesów w układzie NDC (ang. Normalized Detńce Coordinates), czyli jako frakcje rozmiaru całego okna.
omi*	Wektor w postaci c(xl, x2, yl, y2) określający współrzędne zewnętrznych marginesów w calach.
pch	Określa jakimi symbolami mają być zaznaczane punkty na wykresie. Przykładowe efekty zmiany tego parametru przedstawiono na rysunku 4.38.
pin*	Parametr określający rozmiar okienka graficznego (obszaru do rysowania) w calach.
plt*	Wektor w postaci c(xl, x2, yl, y2) określający współrzędne obszaru do rysowania w układzie NDC.
ps*	Parametr określający rozmiar tekstu. Jednostka zależy od typu urządzenia graficznego. W większości przypadków jednostką jest 1/72 cala.
pty*	Parametr określający kształt regionu do rysowania. Wartość "s" wymusza kształt kwadratu a "m", pozwala na wykorzystanie całego dostępnego miejsca (więc jeżeli okno graficzne nie jest kwadratem, to region do rysowania będzie miał kształt prostokąta).

Pełna kontrola

267

srt	Parametr określający kąt nachylenia tekstu do osi X. Przykładowe efekty dla modyfikacji tego parametru można zobaczyć na rysunku 4.40.
tek	Parametr określający długość kresek zaznaczających współrzędne na osiach (jako frakcja krótszej krawędzi rejonu do rysowania). Wartość 1 powoduje narysowanie siatki na całym rejonie do rysowania. Ładnie wyglądają znacznie mniejsze wartości.
tcl	Parametr określający długość kresek zaznaczających współrzędne na osiach (tick marks) jako wielokrotności wysokości linii tekstu. Domyślna wartość to 0.5, czyli kreski mają długość połowy wysokości linii tekstu.
usr*	Czteroelementowy wektor c(xl,x2,yl,y2). Określa współrzędne obszaru wykresu do zarysowania. Należy uważać przy modyfikacji tego parametru, ponieważ nie powoduje on zmiany opisu osi, które zazwyczaj przestają być aktualne. Modyfikując ten parametr możemy umieszczać dwa wykresy z różnymi osiami na wykresie.
xaxp	TYzyelementowy wektor c(xl, x2, n). Określa, gdzie (od xl do x2) mają być rysowane znaczniki na osi X oraz ile (n+1) znaczników ma być narysowanych. Jeżeli oś jest rysowana w skali logarytmicznej, to element n ma inne znaczenie. W tej sytuacji: n-1 powoduje, że rysowane są znaczniki w punktach odpowiadających całkowitym potęgom liczby 10, n“2 powoduje, że rysowane są znaczniki w punktach postaci k * 1(P gdzie k e {1,5}, n-3 powoduje, że rysowane są znaczniki w punktach postaci k * lO^5 gdzie k 6 {1,2,5}.
xaxs	Pojedynczy zuak określający zakres etykiet na osi X w stosunku do przedziału zmienności punktów do rysowania. Dopuszczalne wartości to: “r" (regidar) oznacza, że na osi X dodawane jest 4% przerwy na obu końcach przedziału zmienności danych, co powoduje, że wykres ładniej wygląda, ^Mi" oznacza, że osie odpowiadają dokładnie przedziałowi zmienności Współrzędnych punktów. Przewidziane są też wartości: "e", "s", "d^H, ale^Sie zostały one jeszcze zaimplementowane.
Xaxt	Ten parametr określa, czy ma być rysowana oś X. Wartość "n" powoduje, że oś nie jest rysowana inna wartość powoduje, że jest rysowana.
xpd	Wartość logiczna określająca, do jakiego obszaru mają być przycinane rysunki. Wartość FALSE powoduje, że przycinane są do obszaru rysowania, TRUE powoduje przycinanie do obszaru wykresu, NA powoduje brak przycinania (a więc można rysować, po całym urządzeniu graficznym). Przykładowe efekty dla modyfikacji tego parametru można zobaczyć na wykresie 4.40.
xlog‘	Parametr typu wartość logiczna, określający, czy oś x ma być w skali logarytmicznej czy w liniowej. Podobny efekt można uzyskać modyfikując parametr log dla funkcji plot O (i większości innych funkcji graficznych). Możliwe wartości parametru log to "" (osie normalne), "x" (oś x w skali logarytmicznej), "y" (oś y w skali logarytmicznej), "xy“ (obie osie w skali logarytmicznej).
yaxp	Odpowiednik parametru xaxp dla osi y.
yaxa	Odpowiednik parametru xaxs dla osi y.
yaxt	Odpowiednik parametru xaxt dla osi y.
ylog*	Odpowiednik parametru xlog dla osi y.