psychologia religii9

164

Z drugiej strony, psychiatra, choć jest w stanie pomóc pacjentowi w rozwiązywaniu jego problemów i odnalezieniu celów w życiu, nie może jednak ofiarować mu ostatecznego sensu i celu.;Zawodowy terapeuta może jedynie 9łużyć pomocą w problemach związanych z relacjami niędzyluaz~ kimi, nie może jednak zaoferować faktycznej pomocy w relacji człowiek Bóg, ani też ostatecznej nadziei*

Tłumaczył; Piotr Zawisło Przypisy

1* I# Progoff, The Death and Rebirth of Psychology, New York. The Julian Press, Inc._f 1956, s. 3.

2.    Tamże,, s. 254.

3.    Tamże, a. 255.

4.    Tamże, s. 259#

5.    0..H. Howrer, The Crisis in Psychiatry and Religion. New York.

D. van Nostrand and Co., 1961, 8. 4.

6.    Tamże, s. 45 - 46.

7# Tamże, s# 52#

8# A#J. Ungersma, The Search for Ifieaning. Philadelphia. The Yfest-minster Press, 1961, s. 11,

9, V,E. Franki, The Doctor and Soul# An Introduction to Logotherapy Alfred A. .Knopf, Inc#_f 1957, s. IX.

10# W.E. Oates, An Introduction to Pastorał Counseling. lfashville, Broadman Press, 1959, s. 243 - 250.

11.    ?. 6reeves, Theology and Cure of Souls. New York. Channel Press, Inc#, 1962#

12.    E. Aarauasen, Die Seelsorge. łśflnohen 1935, s. 15.

13# B. Thumeysen, Die Lehre ron der Seelsorge. Ztłrich. Svangeli-scher Verlag, 1957, s. 19.

14.    Tamże, e. 114#

15.    P#I»# Harilsman, The Eacyclopedia of Psychology. New York. Philosophical Library 1945, s. 823.

16.    E.A. Hilsen, Nye veier i sjelesorgen. Oslo. Land and Kirke, 1957, s. 166.

17# G.W. Allport, The Indyvidual and his Rel5.g-i.on, New York. The Hacmillan Co., 1950, 8. 142.

18. C.G. Jung, L!odern 13an in Search of a Seul. New Ycrk. Rarccrrt Brace, 1935, s. 264, 266, 268.

.