Mn'" i li' ■ Mn,v
SIV • h' - SVI
2Mnv" l 6c 2Mnlv 3SIV - 6e -> 3SV1
x 2 x 3
(>
najmniejsza wspólna wielokrotność
d) Po zsumowaniu równań stronami otrzymujemy:
2Mnvli + 3S!V + 6e -6e -* 2 Mnlv + 3SV1
e) Dobieramy współczynniki stechiometryczne, uwzględniając substancje, które nie zmieniły stopnia utlenienia
2KMnO +3Na,SO + H,0 -» 2MnO? + 3Na,SO, + 2KOH
4 2 3 2 2 2 4
Przykład 3.
Bilansowanie reakcji Miedź reaguje z zwasem azotowym (V) dając następujące produkty redoks reakcji: azotan (V) miedzi (II), tlenek azotu (II) oraz woda. Dobrać współczynniki do tej reakcji.
Rozwiązanie:
a) Określamy stopnie utlenienia pierwiastków w równaniu reakcji:
o i v -u II V -II ii -n i -ir
Cu + HN03 -> Cu(N03)2 + NO + H20
b) Stopień utlenienia zmieniły: miedź i azot. Miedź oddała elektrony (utleniła się), azot pobrał elektrony (zredukował się). Należy pamiętać, że nie wszystkie atomy azotu z kwasu uległy redukcji.
r utlenienie-1
Cu + HN03 Cu(N03)2 + NO +■ H20
reduktor utleniacz
c) Układamy bilans elektronowy:
d) Po uwzględnieniu odpowiednich mnożników i dodaniu strona--mi otrzymujemy:
3Cu° + 2NV + 6e - 6e 3Cu" + 2N"
e) Ustalamy współczynniki slechiometiye/ne w równaniu, uwzględniając substancje, które nie zmieniły stopnia utlenienia. Atomy azotu z dwóch cząster/rk kwasu a/ntnwegn (V) uległy redukcji. Dodajemy do tego U łVi|slivzi*K kwasu, w których nzol nie
/.miniiI stopnia utlenienia Ink, aby Ile/hu atomów ws/.yslkifli pierwiastków biorących nd/.ial w iciikcji po olui slroiiiU‘li rów mmiii była t;ik;i suma.
o v li II
3Cu i (2 i 6)1 INO, -> 3Cu(NO,)2 +■ 2NO -i 411,0
I ) Po /sumowaniu lic/.by cząsteczek kwasu azotowego (V) otrzymujemy pełne równanie:
3Cu + 8HNO, -> 3Cu(NO,X + 2NO + 41-1,0
1 Dobrać współczynniki stechiometryczne w poniższej reakcji redoks:
K Mn04 + FcS04 + H,S04 -» Fe2(S04)3 + MnS04 + I^SO, + 11,0 I a) Określamy stopnie utlenienia pierwiastków:
b) Ustalamy, które pierwiastki zmieniły stopień utlenienia:
c) Układamy bilans elektronowy pamiętając, że liczba elektronów oddanych w procesie utlenienia musi być równa liczbie elektronów pobranych w procesie redukcji.
cl) Dobieramy współczynniki stechiometryczne, uwzględniając substancje, które nie zmieniły stopnia utlenienia
Przykład 4
BilaiiMmiHlIt* ł redoks
Piryt FeS, utlenia się za pomocą tlenu do tlenku żelaza (111) i dwutlenku starki. Dobrać współczynniki do tej reakcji.
Rozwiązanie:
a) ()krcślamy stopnie utlenienia pierwiastków wchodzących w skład reagentów:
II-I O III-II IV -u
FeS, + O, Fe,O. + SC),
2 2 2 i 2
h) Stopień utlenienia zmieniły trzy pierwiastki: żelazo, siarka i tlen. W czasie reakcji żelazo utleniło się zmienia jąc stopień utlenienia z II na III. Siarka również uległa utlenieniu zmieniając stopień utlenienia z -I na IV. Dlatego musimy m/pntiv\vać utlenianie tych dwóch pierwiastków w Inkmi nIunhiiIui •.lecliiomeliyez nym, w jakim występują w /wnpkii tum irwyitym Tlen /.redli kowal się /iiiieiiiajiie stopień iilleiileiun / tł mi II