rosliny2

Liście. Sezonowe, nakrzyżle gte, lancetowate, 10-20 cm długości, wierzchem ciemnozielone, spodem szaro filcowato owłosione; podczas łagodnej zimy długo pozostają na krzewie.

Kwiaty. W długich i lekko prze-wisających wiechach (u odmian 30-50 cm długości), na końcach pędów tegorocznych; w VII—X. Pachnące i zwabiające motyle. Kolor zależny od odmiany.

System korzeniowy. Płytki i szeroki; korzenie mocne, mięsiste.

Wymagania; dobrze rośnie na przeciętnej, ale dobrze zdrenowanej glebie ogrodowej. Na słabszych glebach lepiej drewnieje przed zimą. Stanowisko słoneczne, najlepiej ciepłe, osłonięte. Gatunek wrażliwy na silne mrozy. Bardzo odporny na suszę, upały i zanieczyszczenia powietrza. Dobrze rośnie w warunkach miejskich. STREFA 6B

Walory dekoracyjne i zastosowanie: interesujący krzew kwitnący późnym latem i zwabiający do ogrodu motyle. Do sadzenia w ogrodach, w miejscach osłoniętych. Przed zimą należy zabezpieczyć nasadę krzewu przed przemarznięciem (np. kopczyk z kory). Coroczne, mocne przycięcie wiosną sprzyja obfitemu kwitnieniu i poprawia pokrój roślin. Dobrze komponuje się z ognikiem (/Pyracantha), pięciornikiem (Potentilla) czy różami.

Odmiany:

'Ile de France' - kwiaty fioletowe z pomarańczowym wnętrzem.

'White Profusion' - kwiaty białe.

'Royal Red' - kwiaty purpurowoczerwone z pomarańczowym wnętrzem.

KODZAJ: Buxus - bukszpan

(Hod/.ina: 8uxaceae - bukszpanowate)

i m ,y około 30 gatunków. Zimozielone krzewy lub nieduże drzewa. Rośliny jedno-pionrio, kwiaty niepozorne. Owoce-torebki.

11' i/nmazanie: przez sadzonkowanie w VIII-IX. Można również rozmnażać przez po-<l/i.il '.l.irszych roślin (często stosowane przy żywopłotach obwódkowych).

(iatunek: Buxus sempervirens L. - bukszpan wieczniezielony

Wytypowanie: zachodnia i południowa Europa aż po Kaukaz. Na glebach próchnicznych, kamienistych i gliniastych.

W/rost. Wysoki i gęsty krzew wyrastający do 2-4 (8) m. Wzrost powolny. Pędy. Młode - kanciaste, zielone, potem szarobrązowe.

I iście. Zimozielone, nakrzyżlegle, eliptyczne (do 1-3 cm), błyszczące, h/ypominają wyglądem liście borówki czerwonej. Zimą często lekko brązowieją.

Kwiaty. Niepozorne, w kątach liści, pachnące; wiosną w III—IV.

System korzeniowy. Typu sercowatego, gęsty, szeroki i głęboki.

= in

Wymagania: gleby żyzne, najlepiej przepuszczalne, bogate w wapń i nie za suche. Stanowisko słoneczne lub cieniste, najlepiej osłonięte. Nie w pełni odporny na mróz, wrażliwy na silne, mroźne wiatry (zalecane okrywanie). Dobrze znosi okresową suszę, upały i zanieczyszczenia powietrza. Doskonale znosi ocienienie oraz cięcie i strzyżenie. STREFA 6B

55