rosliny0

RODZAJ: Elaeagnus - oliwnik

(Rodzina: Elaeagnaceae - oliwnikowate)

Liczy okoto 40 gatunków. Drzewa lub krzewy. Liście skrętolegte. Rośliny jedno pienne. Owoce soczyste lub suche nibypestkowce. Różne części roślin pokryli gwiaździstymi wioskami barwy srebrzystej lub żółtawej.

Rozmnażanie: wysiew nasion zaraz po zbiorze na zagony lub po 3-miesięczn< i stratyfikacji. Nasiona przechowywane na sucho wymagają rocznej stratyfikacji Oliwniki można również rozmnażać wegetatywnie - za pomocą sadzonek zdrewniałych (ciętych w XI), zielnych (VII) oraz rzadziej przez odkłady.

Gatunek: Elaeagnus angustifolia L. - oliwnik wąskolistny

Występowanie: basen Morza Śródziemnego (być może tylko zdziczały), po tudniowo-zachodnia Azja.

Wzrost. Duży, rozłożysty krzew lub niewielkie drzewo do 7-10 m wysokości (czasami wyższe). Pokrój nieregularny, gałęzie z czasem silnie przewisa ją. Gatunek często ciernisty; krótkowieczny.

Kora. Na pniach prawie czarna, złuszczająca się podłużnymi włóknami Młode pędy srebrzysto owłosione, często krótkie pędy nie drewnieją i opadają wraz z liśćmi jesienią.

!U i In ' .ozonowe, wąskie, lancetowate, całobrzegie, 4-8 cm długości, po-|f#owo cale srebrzysto owłosione, potem z wierzchu szarozielone, jedy-nin ipodem owłosione. Jesienią prawie bez przebarwienia.

► wiaty. Po 1 3 w kątach liści (każdy do 1 cm długości). Wewnątrz żółte, na zewnątrz srebrzyste, przyjemnie pachnące. Kwitnienie obfite w k. V—VI.

' lwi>•:(!. Do 1 cm długości, eliptyczne, żółtosrebrzyste, wewnątrz mączyste. Iwlnlne.

'.ynlom korzeniowy. Średnio głęboki, mało rozgałęziony. Na glebach cięż-h/ych mato stabilny.

Wymagania: małe wymagania glebowe, dobrze rośnie na każdej glebie, naj-i In,liniej przepuszczalnej, zasobnej w wapń. Stanowisko słoneczne - światli .żądny. Bardzo odporny na mróz, suszę, upały i zanieczyszczenia powieli /a Wyjątkowo duża tolerancja na zasolenie. Doskonale rośnie w warun-t .ich miejskich. STREFA 3

Walory dekoracyjne i zastosowanie: atrakcyjny ze względu na malownicze, '.robrzyste korony i pachnące, drobne, ale liczne kwiaty. Ze względu na małe wymagania i dużą odporność doskonały do sadzenia w terenach zieleni, Pizy trasach komunikacyjnych, na suchych skarpach, jako zieleń izolacyjna,

■ i także do rekultywacji. Dobrze komponuje sięztamaryszkiem(ra/rar/xsp.) i farzębem mącznym (Sorbus aria).

RODZAJ: Erica - wrzosiec (Rodzina: Ericaceae - wrzosowate)

Liczy około 650 gatunków. Głównie krzewy. Liście w okółkach. Rośliny jednopien-ne. Owoc - wielonasienna torebka.

Rozmnażanie: prawie wyłącznie przez sadzonki pobierane w VI VIII, które łatwo się korzenią.

Gatunek: Erica carnea L. - wrzosiec czerwony (wrzosiec krwisty)

Występowanie: zachodnia i południowa Europa.

Wzrost. Gęsty, karłowy krzew do 0,2-0,4 m wysokości. Pędy rozłożyste i pokładające się na ziemi.

Liście. Igiełkowate (dłuższe niż u Calluna vulgaris), po 4 w okółkach, zimo zielone.

Kwiaty. Dzbaneczkowate, ciemnoróżowe, w kątach liści. Zimują w postaci niewybarwionego pąka. Pojawiają się wcześnie w III—V (niekiedy wcześniej)