Scan20011

pisanie, ratyfikacja, i wejście w życie, poprawki, wypowiedzenia i cloda-tek,fif)odnlek do lśniły Socjalnej tlolyc/y znkremi Karty Socjalnej, w sensie osób chronionych (cudzoziemcy, uchodźcy),j Polska podpisała limo-pejs kij Kartę Socjalną 26.X1.1991 roku.

[Protokół Dodatkowy do Europejskiej Karty Socjalnej ma charakter materialny i dodaje nowe prawa do katalogu Kartyj Zachowa on samodzielność nawet po ratyfikacji przez wszystkie Państwa - strony Karty. Ustanowionymi przez niego prawami są: prawo do różnych udogodnień i równego traktowania w sprawach zatrudnienia i pracy, bez dyskryminacji ze względu na płeć, prawo do informacji i konsultacji, prawo do udziału w określaniu i udoskonalaniu warunków pracy i warunków środowiska, prawo osób w podeszłym wieku do ochrony socjalnej. Kolejne części Protokołu określaj;) zobowiązania Państw - stron, nadzór nad stosowaniem się do powziętych zobowiązań, implementacja powziętych zobowiązań, stosunki między Kartą a niniejszym Protokołem, terytorialny zakres stosowania, podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie oraz wejście w życie, wypowiedzenie, modyfikacje i dodatek do Protokołu, który dotyczy zakresu Protokołu w sensie osób chronionych (cudzoziemców, uchodźców, bezpaństwowców). Protokół Dodatkowy wszedł w życie 4.XI.1992 roku.

Protokół Zmieniający Europejską Kartę Socjalną ma charakter proceduralny a jego zadaniem jest usprawnienie procedury Karty. Nie wszedł jeszcze w życie, ale gdy to nastąpi, wówczas zostanie on wcielony do tekstu Karty.

(Europejska Karta Socjalna i Protokoły są traktatami międzynarodowymi, tworzącymi prawa i obowiązki dla Państw - strornj

Europejska Konwencja o Zapobieganiu Torturom oraz Nieludzkiemu lub Poniżającemu Traktowaniu

albo Karaniu (Strasbourg, 26.XI.1987)

/Konwencja ma charakter specjalistyczny, uzupełniający (w stosunku do Konwencji o Ochronie-Praw Człowieka i Podstawowych Wolności / 1950 mku)i proceduralny (tworzy dodatkowy, pozasądowy mechanizm Kontroli przestrzegania wolności od tortur oraz nieludzkiego lub poniżającego traktowania lub karania)/ Składa się z preambuły, pięciu rozdziałów i Aneksu do artykułu 16.

1’woi/y się/Europejski Komitet dla Zapobiegania Torturom oraz Niebu!, Kumo lub Poniżającemu Traktowaniu lub KaraniuJ Za pomocą wi-

zytacji Komitet będzie badać traktowanie osób. pozbawionych wolności w celu wzmocnieniu, w razie potrzeby, leli ochrony przed toituraini, oraz

nieludzkim lub poniżającym Imktowaniem lub karaniem. Każda strona zezwoli na wizytowanie a kompetentne władze krajowe strony będą współpracować z Komitetem w zakresie stosowania Konwencji./Komitet składa się z liczby członków równej liczbie stron, wybierani są na okres 4 lątj Konwencja weszła w życie LII. 1989 roku. Polska nie podpisała tej konwencji.

2. System ochrony praw człowieka Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (obecnie Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie)

/Bezpośrednim celem zwołania Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie była próba odejścia od „zimnej wojny” a nie prawa człowieka. Jednak kraje Europy Zachodniej prezentowały pogląd, że trwałe odprężenie i współpraca między państwami obu bloków (bloku krajów zachodnich i bloku krajów „realnego socjalizmu”) nie są możliwe bez respektowania podstawowych praw człowieka^

IW~Konferencji brały udział wszystkie ówczesne państwa europejskie (z wyjątkiem Albanii) oraz Stany Zjednoczone i Kanada (łącznie 35 państw). Konferencja zakończyła się podpisaniem w dniu 1.VIII. 1975 roku w Helsinkach Aktu końcowego KBWEjFormułował on zasadę ciągłości realizacji celów i zadań wyznaczonych w Helsinkach. Urzeczywistnieniu tej zasady służą w szczególności: wielostronne spotkania przedstawicieli państw KBWE, których przedmiotem są wszystkie dziedziny regulowane przez Akt Końcowy, wielostronne kompetencje o charakterze ciągłym (np. w sprawie ludzkiego wymiaru KBWE.) oraz wielostronne spotkania ekspertów KBWE zajmujących się wybranymi dziedzinami współpracy (np. „Ottawa 1985”- poświęcone prawom człowieka). Konferencja dała więc początek wieloetapowej, trwającej do dziś współpracy państw, którą określa się mianem procesu KBWE¹¹.

f\V wyniku przekształcenia KBWE w grudniu 1994 r. powstała Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Eu ropiej

¹¹ M. Zmierczak, S. Wiankowska (red.): Kompendium wiethy o społeczeństwie, państwie i prawie. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa-Poznań 1993, s. 153-154.

; : %......V;

imtśm

45