Segregator2 Strona1

*    Analizując równania połówkowe, zauważamy, iż bilans elektronowy się nie zgadza. Trzeba więc pomnożyć równanie katodowe przez 2:

4H₂0 + 4e”->2]^ + 40 H”

Po dodaniu stronami otrzymamy reakcję w postaci jonowej:

6^0-» 2ą,T + 0₂t + 4H+ + 40H”

Niezbędne jest uproszczenie tego równania - usunięcie powtarzających się po obu stronach cząsteczek H₂0, gdyż 4H+_q + 40 H” 41^0. Ostatecznie otrzymujemy od razu zapis w postaci cząsteczkowej:

2^0—>2ą,T+ 0₂T

•    Uogólniający wniosek dotyczący produktów elektrolizy wszystkich soli metali bardziej aktywnych od glinu i kwasów tlenowych:

Podczas elektrolizy soli metali bardziej aktywnych od glinu i kwasów tlenowych, na katodzie wydziela się wodór, a na anodzie tlen. [Nauczyciel powinien uściślić ten wniosek: elektroliza wodnych roztworów soli metali bardziej aktywnych od glinu i kwasów tlenowych sprowadza się do elektrolizy wody.]

*    Wynik ciekawostki: w miejscu przyłożenia elektrod do papierka wskaźnikowego, pojawiły się dwa zabarwione koła - czerwone (pod anodą) oraz niebieskie (pod katodą). Biorąc pod uwagę właściwości tego wskaźnika, otrzymaliśmy dowód na obecność środowiska kwaśnego wokół anody oraz środowiska zasadowego wokół katody. Dokonane obserwacje potwierdzają zapisy reakcji elektrodowych (obecność jonów H⁺ i OH”).

Modelowe odpowiedzi zespołu VI

1.    Chlorek miedzi(II) w roztworze wodnym dysocjuje zgodnie z równaniem:

CuCl₂-> Cu²⁺ + 2C1”

2.    W jednej przestrzeni elektrodowej wydziela się gaz, a na powierzchni drugiej elektrody obserwujemy wydzielanie się barwnej substancji.

3.    Obserwując wydzielający się gaz na tle białej kartki papieru, stwierdziliśmy, że ma on barwę zielonkawą. Następnie, otwierając delikatnie kranik, stwierdziliśmy; iż badany gaz charakteryzuje się specyficznymi zapachem. Substancja wydzielona na drugiej elektrodzie ma czerwonawą barwę.

4.    Analizując skład elektrolizowanego roztworu (Cu²⁺, Cl”, H₂0) oraz powyższe wyniki badań, doszliśmy do następujących wniosków:

•    Gazem znajdującym się w rurce połączonej z dodatnim źródłem prądu jest chlor (przekonała nas o tymi zielona barwa gazu oraz charakterystyczny zapach).

140