skanuj0013 2

12 Rozdział 1.

[MPa],

gdzie:    - największa i najmniejsza siła w przypadku występowania pul-

sacji siły,

So - przekrój początkowy próbki.

Dla materiałów, w których podczas próby rozciągania nie występuje wyraźna granica plastyczności, wprowadzono pojęcie umownej granicy plastyczności.

Umowna granica plastyczności

W normie PN-EN 1002-1+AC1 naprężenie to określono jako naprężenie graniczne przy wydłużeniu trwałym. Inaczej - jest to naprężenie, które wywołuje trwałe wydłużenie próbki, równe 0,2% jej początkowej długości pomiarowej. Granicę tę określa się wzorem:

Ro,2=V- [MPa],

gdzie: Fo,2 - siła wywołująca odkształcenie trwałe 0,2% długości początkowej,

So - przekrój początkowy próbki.

Wykres rozciągania z zaznaczeniem umownej granicy plastyczności przedstawia rys. 1.3.

Rys. 1.3. Umowna granica plastyczności